Aktorka Elisabeth Vogler (Liv Ullmann) zaniemówiła w trakcie przedstawienia "Elektry". Badania kliniczne wykazały brak przyczyn fizjologicznych, Elisabeth przestała mówić z własnej woli. Lekarka, która się nią opiekuje wysyła ją wraz z młodą pielęgniarką Almą (Bibi Andersson) na rekonwalescencję w domku nad morzem. Pielęgniarka zaczyna coraz bardziej ufać swojej pacjentce i zwierzać się jej ze swoich przeżyć.

Znana aktorka Elizabeth Vogler trafiła do szpitala psychiatrycznego po tym, jak nagle, z nikomu nieznanej przyczyny zamilkła podczas odgrywania roli w spektaklu teatralnym. Opiekę nad nią sprawuje Alma - pełna życia, trzeźwo myśląca pielęgniarka, która wkrótce zabiera pacjentkę do swojego domku letniskowego na odludnej wyspie. Wydaje się, że to idealne miejsce żeby wypocząć i odzyskać psychiczną równowagę.
Alma jest zapatrzona w swoją sławną pacjentkę, a jej milczenie uważa za przejaw namaszczonej duchowości zarezerwowanej dla wielkich artystów. Tym chętniej wypełnia przerażającą ciszę licznymi, coraz bardziej intymnymi opowieściami. Z czasem całkowicie otwiera się przed Elizabeth, obnażając swoje słabości i lęki, ale w zamian otrzymuje jedynie doprowadzające do szaleństwa milczenie.
Między kobietami rozgrywa się bolesna gra, w której pozornie słabsza, skrywająca się przed życiem Elizabeth zdobywa miażdżącą przewagę. Ale tu nie ma i nie będzie zwycięzcy. Życie jest teatrem, w którym wybór między byciem widzem lub aktorem to jedynie zwodniczy pozór.

Bohaterką filmu Ingmara Bergmana jest aktorka Elizabeth Vogler (Liv Ullmann), która nagle zaniemówiła na scenie podczas teatralnego przedstawienia "Elektry" Sofoklesa. Wbrew początkowym podejrzeniom, wyniki badań w szpitalu wskazują na pozamedyczny charakter zachowania Elizabeth. Kobieta postanowiła zamilknąć, aby dać wyraz swej bezradności wobec rzeczywistości, która ja otacza. Pod opieka pielęgniarki Almy (Bibi Andersson) udaje się na rekonwalescencję nad morze. Miedzy kobietami wydaje rodzić się sympatia oparta na wspólnocie doświadczeń. Alma, po początkowych wahaniach, opowiada Elizabeth najbardziej osobiste przeżycia ze swego życia. Stopniowo zaczyna wręcz identyfikować się z pacjentką. Jednak ta uparcie milczy...

Szwedzka aktorka Elisabeth Vogler (Liv Ullmann) nagle cichnie podczas odgrywania roli Elektry w teatrze. Jest bliska katatonii, ale badania wykazują, że nie straciła zdolności mowy - przestała mówić z własnej woli. Pielęgniarka Alma (Bibi Andersson), która zostaje opiekunką Elizabeth, wierzy, że jakaś wewnętrzna siła, dająca jej podopiecznej możliwość wyboru milczenia. Wkrótce Vogler dostaje zalecenie, wedle którego jej rodzina nie może jej odwiedzać. Lekarz zapewnia jej i Almie dom na wybrzeżu, w którym ma być kontynuowana terapia. By przełamać milczenie Elisabeth, Alma nieustannie do niej mówi, poruszając nawet tematy dotyczące swojego życia prywatnego. Aktorka odpowiada na te monologi, dając pielęgniarce, która ją podziwia, możliwość używania tych sytuacji jako sesji terapeutycznych. Czas spędzony razem uczy Almę cierpliwości. Zaczyna się jednak niebezpiecznie zmieniać i usiłuje powstrzymać ten proces.