Historia fikcyjnego, choć wzorowanego na paru legendarnych postaciach, producenta Jonathana Shieldsa, który zyskał opinię genialnego dziecka Hollywood, by potem popaść w niełaskę i zapomnienie. Konstrukcyjny szkielet obraz Minelliego zapożycza z "Obywatela Kane'a" i, choć nie osiąga artystycznego poziomu, jaki reprezentowało dzieło Wellesa, to pozostaje wyśmienitym autotematycznym komentarzem Fabryki Snów na temat ciemnych stron sławy. Jest też bardzo dobrze zagrany przez większość odtwórców, wliczając Kirka Douglasa w roli głównej, Lanę Turner, Barry'ego Sullivana czy Dicka Powella. Dodajmy do tego sporą liczbę odniesień do prawdziwych zakulisowych wydarzeń Hollywood i postaci jego Złotej Ery (mówiący z charakterystycznym, "twardym" akcentem reżyser Von Ellstein przypomina na przykład do złudzenia Ericha von Stroheima), a otrzymamy cudowną ucztę dla kinofila.
Wartym wspomnienia jest także fakt, iż "Piękny i zły" pozostaje obrazem z największą ilością zdobytych statuetek Oscara, który jednocześnie nie otrzymał nominacji dla najlepszego filmu roku.