Mówiąc szczerze przez sporą część filmu trochę się nudziłem. Spodziewałem się krwi, przemocy w górnych granicach tolerancji, a tymczasem jedynie początek podnosił nieco tempo i jedynie rozerwana klatka piersiowa wyglądała efektownie. Później już było słabiutko. Jednak to, czego brakło w przemocy, okazało się być aż w nadmiarze jeśli chodzi o intrygę. Ta spodobała mi się bardzo, kiedy już wszystko ułożyło się w odpowiednią całość. Finezyjna, przemyślana, znakomicie testująca ludzką naturę i ukazująca jej słabość jeśli chodzi o bycie człowiekiem. W tym nihilistycznym obrazie człowiek jawi się jako zwierzę, kierujące się instynktem samozachowawczym i zaborczą walką o to, co uważa za własne. Nawet pomysł jest dobry i mógł w rzeczy samej stać się czymś więcej niż tylko siłą napędową niskobudżetowych thrillerów.
Dodatkowy plus za znakomity tematy muzyczne.
Ogólnie dobry film, lecz oczywiście nic ponad to co oferuje tego typu kino.