Pierwsza część Piły była pewną nowością i powiewem świeżości dla trochę znikającego z ekranów gatunku filmowego jakim jest horror. Szybka akcja, trochę makabry i staranie by cała historia przypominała film psychologiczny zostały ciekawie wymieszane i zagwarantowały niskobudżetowemu filmowi sukces.
W części drugiej (jak w każdym sequelu) proporcje składników się zmieniły - przybyło tortur i okrucieństwa na rzecz psychologii i sensowności - ale cały produkt był jeszcze zjadliwy. Niestety trójki już bez problemu zjeść się nie da...

Film rozpoczyna się od bezsensownych trzech pokazówek, które mają jedynie za zadanie obrzydzić i zszokowac widza - to udaje im się znakomicie. Niestety twórcy nie zatrzymują się na tym i przedstawiają nam coraz bardziej makabryczne metody na zabicie i fizyczne torturowanie człowieka. Tak więc tym razem w Pile najwięcej jest krwawej rzezi, a akcji, napięcia i sensu nie ma niestety nawet po co szukać...

Film jest nudny, nielogiczny i za długi. Postacie naszkicowane są schematycznie i całkowicie nie zależy nam na tym czy przeżyją czy nie - bo jak nam może zależeć jeśli widzimy je na kilka minut przed śmiercią. Przesadzone pułapki nie straszą, a przez to walka ofiar o życie nie jest już tak emocjonująca. Napięcie niestety także gdzieś wyparowało, podobnie jak uzasadnienie i sens całej historii, która coraz bardziej wydaje sie naciągnięta do granic możliwości. Wypowiadane kilkanaście razy - aż do znudzenia - słowa Jigsawa o nowej grze, teście, wybaczaniu czy winie pod koniec są tak denerwujące i bzdurne, że chcemy by jak najzybciej pojawiły się napisy końcowe. I tu kolejny zawód, bo to co było siłą jedynki oraz po trosze dwójki całkowicie zniknęło w trójce - zaskakujące zakończenie.

Aktorstwo jest średnie, tylko zdjęcia i muzyka (znany motyw z pierwszej części przewijający się teraz w trohę innej formie przez cały film) w miarę dobrze się sprawdzają.

4/10