Ten film powinno traktować się jako pełnometrażową reklamę Nintento, Konami i Atari - w polskim stylu. O ile produkcje z gatunku SF lubię (nawet te słabsze, pokroju Powrotu do przyszłości), o tyle ta pozycja to jeden z największych gniotów w historii kina. Przebija nawet 1000 lat po ziemi.

Zaczynając od miernej konstrukcji fabuły (trójka niedocenianych osobników zyskuje w oczach społeczeństwa, systematycznie pokonując przeciwnika aż do ostateczniego stacia) poprzez suche żarty, kończąc na miernym aktorstwie Adama Sandlera, który chyba tylko dzięki tematyce filmu powstrzymywał się przed charakterystyczną dla siebie zmianą głosu.

Film ten jest idealnym przykładem, że jeśli coś ma trafić w gust wszystkich (grupą docelową byli tu chyba gracze 30+, którzy oczywiście pamiętają wszystkie z gier prezentowane w filmie, gracze między 10 a 30 rokiem życia oraz ci najmłodsi, których bawić miał wątek z dziwną pikselową postacią) nie trafia w gusta nikogo.

Dziwię się tylko Peterowi Dinklage, że po tak dobrej roli w GoT zdecydował się zagrać w tym filmie. JEŚLI LUBISZ SF I GRY KOMPUTEROWE, NIE OGLĄDAJ TEGO FILMU!