Na początku dostajemy kilka tropów z których płyną wnioski "Aha, czyli tym chcecie mnie zaskoczyć pod koniec filmu. Skoro tak słabo się z tym kryjecie, to lepiej przełączę".Potem wszystko nas w tym przekonaniu utwierdza. Gdy w końcu maska zostaje zdjęta z twarzy mordercy nie odczuwasz żadnego zaskoczenia. Wtedy jednak następuje wolta. Okazuje się że dotychczasowy slasherowy schemat nie prowadzi do kolejnej niby-zaskakującej puenty, lecz do umotywowania kolejnej slasherowej jatki. I ta druga część jest ciekawsza, bo czarny charakter nie jest już bezimienną postacią o niejasnych powodach, ale zdeterminowanym Szwarccharakterem ze swoją historią.

Ciekawy koncept, godny powielania. Nie przepadam za slasherami, ale ten jeden element "po imprezie" bardzo mi się spodobał (no i jeszcze dziewczyny). Nie przypadły mi do gustu postacie przedstawione w filmie, trochę długi wstępniak, monotonność lokacji oraz powielane slasherowe motywy (znasz serię "Krzyk", to znasz i ten film), ani na siłę dorobione zaskakujące zakończenie (wszak każdy dobry plan oparty na błędnych założeniach przewiduje nieprzewidywalne wypadki), ale zwolennicy tego typu kina mogą być zaskoczeni (a przynajmniej jeśli dotrwają do końca).