Nie wiem, czy takie określenie istnieje, ale mam wrażenie, że w przypadku tego filmu, to pojęcie jest słuszne.
Naczytałem się wspaniałych opinii na temat tego filmu, ocena mówi sama za siebie, ale na tym się kończy.
Co mam na myśli, określając ten film, jako "konformizm filmu", a mianowicie to, że ocena tego filmu i opinie wpływają na innych. Bo przecież, jak mogę ocenić ten film słabo, jak każdy ocenia go tak wysoko? Przecież wyjdę na głupka itd.
I to co najlepiej definiuję ten film to, to że jest "o wszystkim i o niczym".
Rozumiem, to poczucie samotności, szukanie zrozumienia, miłości, ale i chęć bycia samemu - gdzie nie możesz jej znaleźć i wszystko się przewraca, ale bądźmy też obiektywni.
Modne jest teraz określenie "czy coś dobrze się zestarzało czy źle" i ja uważam, że ten film najlepsze lata ma już za sobą, ale też i w jakiś sposób go doceniam.