Po ośmiu latach starań o dziecko, Wozdwiżeńskim rodzi się syn. Wkrótce okazuje się, że dziecko nie jest biologicznym potomkiem głowy rodziny. Mężczyzna postanawia opuścić rodzinę. W ostatniej chwili powstrzymuje go  jednak litość nad losem żony i chłopca. Z czasem jego rodzicielskie uczucia względem chłopca stają się coraz silniejsze, aż w końcu nie może bez niego żyć.