Bo zlikwidowali szkołę, w której miał etat.

Likwidacja szkoły nie jest równoznaczna z obowiązkiem pracy w przedszkolu. Branża niby pokrewna, ale jednak zakres obowiązków na pewno z goła odmienny. Pytanie też czym on się konkretnie w tej szkole zajmował. Był belfrem (jeśli tak to czego uczył) czy może woźnym? Jakby nie było na pewno nie musiał się z automatu zatrudniać w charakterze przedszkolanki, bo...to po prostu jest kiepski pomysł :-)

Co za bzdura. W całej Skandynawii w przedszkolach pracują również faceci i nie ma w tym nic złego. Co to za stereotyp że w przedszkolu może pracować tylko kobieta? W domu wychowaniem dziecka też zajmują się tylko matki?

Pretensje o kierowanie się stereotypami adresuj do osób takich jak Pani Dyrektor przedszkola z tego filmu. Jeżeli chodzi o mnie to uważam, że jak najbardziej nie ma nic złego w tym, że facet pracuje w przedszkolu. Niemniej jednak nie zmienia to faktu, że...to wciąż jest kiepski pomysł. Najzwyczajniej w świecie. Nic innego nie miałem na myśli. Ujmę to tak: Czy Ty chciałbyś pracować w charakterze przedszkolanki?

Nie mam nic, ale jest to kiepski pomysł. No raczej nie przekonałeś mnie, że kierujesz się wyłącznie stereotypami. Osobiście nie chciałbym pracować w przedszkolu, ale jestem jak najbardziej za tym żeby było to naturalne, że w przedszkolu to nie tylko pani, bo niby dlaczego?

"No raczej nie przekonałeś mnie, że kierujesz się wyłącznie stereotypami." - nie miałem tego na celu, bo się nimi nie kieruję czyli wszystko się zgadza :-) Co do tego, że jest to kiepski pomysł również jesteśmy zgodni.
Jeżeli chodzi o kwestię postrzegania Pana-przedszkolanki przez ogół społeczeństwa, to jak to mawiają wiele wody jeszcze musi w Wiśle upłynąć, żeby coś się zmieniło w tym temacie i o tym właśnie traktuje ten film. Zawsze bardzo ciężko ma ten, który płynie pod prąd, a w tym przypadku ryzyko jest wybitnie duże i raczej niewarte swej ceny.

Nie zgadzamy się, jeśli chodzi o stwierdzenie że to kiepski pomysł :) ja sam nie nadawałbym się na taką funkcję, ponieważ nie przepadam za dziećmi. Ale jestem jak najbardziej za tym, żeby Panowie w przedszkolach pracowali na równi z Paniami. Nie widzę w tym nic złego a wręcz same korzyści. W Skandynawii tak to działa, a fabuła filmu ma miejsce właśnie tam, także nie jest to nic pod prąd, jest to normalne, naturalne. Nad Wisłą jeszcze wody musi trochę upłynąć, tu się zgadzam :)

Napisałeś "ale jest to kiepski pomysł", no ale ok - według Ciebie nie jest, według mnie jak najbardziej jest, dlaczego to napisałem powyżej. Zgadzam się co do tego, że również w przedszkolu mogą pracować faceci i może to przynieść wiele korzyści w wychowaniu dzieci, jednak faceci owi wiele ryzykują, bo stereotypy są bardzo silne na pewno nie tylko nad Wisłą, ale w Skandynawii również, o czym świadczy ten film. I tak wracam do punktu wyjścia:
ryzyko niewspółmiernie duże do potencjalnych zysków = kiepski pomysł :-)
Tak ogólnie to bardzo mi miło, że możemy normalnie porozmawiać pomimo rozbieżności poglądów na temat jakości pomysłu bycia przedszkolanką przez faceta, dzięki wielkie! Może to mała rzecz, ale dość rzadko spotykana.

Mój błąd. Stwierdzenie "Nie mam nic, ale to kiepski pomysł" powinno być w cudzysłowie jako odniesienie do Twojej poprzedniej wypowiedzi :) nie mniej jednak właśnie o te stereotypy mi chodzi, żeby z nimi walczyć, bo wiem że nad Wisłą dla przeciętnego Kowalskiego pan w przedszkolu to na pewno pedofil. W Skandynawii nie są one tak silne, praktycznie w każdym przedszkolu pracuje przynajmniej jeden facet.
Małe rzeczy cieszą najbardziej ;) również dziękuję za zachowany poziom pomimo rozbieżności poglądów :)

To jeszcze taka jedna uwaga/sprostowanie z mojej strony. Stwierdzenie "Nie mam nic, ale to kiepski pomysł" w odniesieniu do mojej wypowiedzi też jest zbyt dużym uproszczeniem, bo sugeruje, że przeczę sam sobie, a tak nie jest.
Pisząc o kiepskim pomyśle mam na myśli nie kwestię społeczną, tzn. pogląd/stereotyp, że facet nie powinien pracować w przedszkolu, bo skoro się tego podejmuje to obowiązkowo musi być pedofilem.
Mam tu na myśli kwestię indywidualną (próbę utożsamienia się z taką osobą) czyli: nie mam pracy, ale mam propozycję pracy w charakterze przedszkolanki. Przyjmuję ją? Nawet jeśli czuję takie powołanie (bohater tego filmu ewidentnie miał do tego predyspozycje) to czy satysfakcja z tej pracy i wynagrodzenie finansowe za nią są współmierne do ryzyka stania się ofiarą tego stereotypu (jak w filmie). Moim zdaniem nie są i dlatego jest to kiepski pomysł :-)