Film odbieram jako bardzo dobry - ciekawa historia, poruszony ważny temat, dobrze
zrealizowany, chwilami fantastyczne zdjęcia.

Zagłębiając się nieco w scenariusz - trudno mieć w tej sytuacji pretensję do dziewczynki. Nie
można wymagać od dziecka w tym wieku pełnej odpowiedzialności za swoje czyny, nie wiedziała
przecież, do czego może to doprowadzić. Poczuła się urażona, gdy Lucas odrzucił jej prezent i
zareagowała w ten sposób, łącząc w głowie różne widziane obrazy.

Nie można wymagać pełnej odpowiedzialności od dziecka, ale można od dorosłych, a w tej
historii kluczowa była Grethe. Rozumiem jej zachowanie do momentu rozmowy z dziewczynką i
psychologiem, później natomiast zdaje się, że zupełnie gdzieś odpływa... Przedstawienie sytuacji
wszystkim pracującym w przedszkolu, wszystkim rodzicom, dzwonienie do byłej żony Lucasa...
Po co? Niektórzy nie zdają sobie sprawy, jak bardzo łatwo zniszczyć drugiemu człowiekowi życie.
Bo łatka pedofila będzie się za Lucasem ciągnęła do jego ostatnich dni i nie jest w stanie
powstrzymać tego w żaden sposób, co świetnie zostało ukazane w ostatniej scenie.

A wystarczyło jedynie powstrzymać się od oceny, poczekać na rozwój wydarzeń i pozwolić na
spokojne dotarcie do prawdy. Ale to lekcja dla każdego z nas - powstrzymywać się od wydawania
wyroków i wypowiadania niepotrzebnych słów, z których już nigdy nie będziemy mogli się
wycofać, a które mogą wyrządzić wiele krzywd.