Oba filmy są bardzo dobre według mnie, przyznam się nawet że po raz pierwszy remake bardziej przypadł mi do gustu niż oryginał, a to głównie za sprawą Greiga Frasera i przewspaniałych ujęć jakimi raczy on nas podczas seansu. Nie często spotyka się tak ciekawą pracę kamery w mainstreamowych amerykańskich produkcjach, a już zwłaszcza nie w remake'ach, które zwykle oferują przemieloną przez Hollywood, bezduszną papkę bez żadnych walorów artystycznych. Aktorsko pierwsza klasa a scenariusz nie może być zły gdy ma się tak dobry pierwowzór. Z czystym sumieniem daję 8.

Bhahahhahahahahahah dziś pierwszy kwietnia, czy co ?

kilka miesięcy temu obejrzałem Pozwól mi wejść z 2010 roku i uznałem za jeden z najlepszych filmów jakie kiedykolwiek oglądałem a dzisiaj ten 2008 i strasznie nudny i to nie chodzi o to że już widziałem podobny ale o to że w 2010 o wiele więcej akcji było a 2008 to nie horror tylko melodramat. 2008 ocena 5/10; 2010 10/10♥

Wczoraj miałem drugie podejście do "Let Me In". Przy pierwszym zasnąłem. Nie wiedziałem, czy to była kwestia zmęczenia, czy znużenia filmem, bo zacząłem go oglądać około 1 w nocy. W każdym razie, długi czas nie mogłem przemóc się do tego, żeby go w końcu obejrzeć. Teraz po części rozumiem dlaczego "odpadłem" w trakcie oglądania. Film na początku jest masakrycznie nudny, ale z czasem się rozkręca. Na pewno wydaje mi się bardziej logiczny i spójny pod względem treści od wersji szwedzkiej, w której:
[SPOILER!!!]


- Jakiem cudem "opiekun" Eli dawał radę ją wyżywić, skoro jego metody polowań były po prostu głupie. Spuszczanie krwi w oświetlonym parku, gdzie ludzie biegają czy wyprowadzają psy? Albo w szkole?
- Facet widzi morderstwo z balkonu, ale nawet nie myśli o tym, żeby poinformować policję.
- Jeden z sąsiadów podejrzewa, że dziewczynka zabija ludzi. Powiadamia policję? Nie, jak gdyby nigdy nic wchodzi do jej mieszkania, znajduje ją w wannie i próbuje zabić.

[/SPOILER]

Jednak wersja szwedzka, którą obejrzałem dzisiaj, urzekła mnie klimatem i postacią Eli. Niby oglądając ją, znałem już prawie wszystkie dialogi i fabułę, ale w żaden sposób nie czułem się znudzony, czy zniechęcony. Czas minął mi szybciej i przyjemniej, niż podczas oglądania wersji amerykańskiej. Więc jeśli kiedyś jeszcze najdzie mnie ochota, żeby obejrzeć "Pozwól mi wejść" sięgnę po wersję skandynawską :)