I mnie nie podobała się początkowo wersja zakończenia z użyciem elementów S-F.
Jednak po namyśle, muszę zmienić zdanie. Z jednej strony burzy to opowieść, wprowadzając coś, czego nie mogliśmy się domyślić/spodziewać w filmie opartym jednak na prawach fizyki rządzących naszym światem, z drugiej jednak strony zmusza do refleksji..

Czy nie kieruje również nami, widzem, ciekawość, jakie jest rozwiązanie każdej ze sztuczek, które przedstawiają w filmie bohaterzy? A przecież większość z nas przyciąga właśnie magia, trudność w wyjaśnieniu tego, co widzimy, chęć zobaczenia prawdziwej magii. I większość z nas, choć pragnie, to jednak czeka na racjonalne wyjaśnienie, na "odczarowanie" czarów... I właśnie przewrotnym wydaje się fakt, że prawdziwa magia, choć oczywiście S-F, tak wielu z nas psuje efekt końcowy filmu. Przewrotne, prawda?