"Coś nas znalazło" głosi kinowy poster i ukazuje nam zniszczoną statuę wolności i płonący Manhattan. Krótkie zdanie i sam obrazek niewiele mówią, ale dobrze oddają klimat filmu i zachęcają do zapoznania się co jest owym "cosiem" ;P "Cloverfield" to film, który nie pozwoli nam przez półtorej godziny spokojnie usiedziec na tyłkach. Pierwsze dwadzieście minut to swego rodzaju wprowadzenie do dalszych wydarzeń więc nie oczekujmy mega akcji, jednak nie to po oglądam film o tytule "Projekt Monster" żeby się nudzic i gdy akcja się już zaczyna, trwa do samego końca. Manhattan, Nowy Jork, pora wieczorna, impreza pożegnalna niejakiego Roba, który dostał dobrą fuchę w Japonii i będzie się wynosił. Od kiedy głowa statuy wolności zostaje potraktowana jak piłeczka tenisowa wiadomo, że nawet najtrwalsi zawodnicy nie dotrwają do końca tej biby ;) Film został nakręcony amatorską kamerą, z perspektywy uczestnika wydarzeń. Wiadomo, że nie jest to nowatorski pomysł po "Blair Witch Project" czy ostatnio, "Rec", ale "Cloverfield" to nieco inny gatunek filmowy i również tu użycie tej techniki sprawdza się doskonale. Właściwie to jest to największym atutem filmu, nie wiemy co, jak, skąd, gdzie, i po co. Czujemy to co bohaterowie, jestesmy przerażeni tak samo jak oni, a odpowiedzi, zarówno jak i rozsądnego rozwiązania (poza "run for your lives") brak. Jeśli tylko odpowiednio wczujemy się w "Cloverfielda", świetna zabawa zapewniona :)

Ocena: 7.5/10