Właśnie obejrzałem Projekt Monster i powiem, że film mnie zaciekawił. Film kręcony z perspektywy uczestników wydarzeń, dzięki czemu widzimy to, co bohaterowie i wiemy tyle, co oni. Nie domyślamy się zakończenia, przez co można łatwiej wczuć się w ich sytuacje. Zastanawiać, co robilibyśmy na ich miejscu gdzie uciekali. Gdy ogląda my zwykłe filmy wiemy, co się dzieje i spodziewamy się, co czeka bohaterów. Wiemy, co planują, co powinni zrobić.
Myślę, że ciekawie został wpleciony tam wątek miłosny. Bohater stara się za wszelką cenę dostać do osoby, którą kocha. I tu podobnie łatwiej jest się wczuć w jego rolę. Chce się z nią koniecznie spotkać, bo boi się, że nie wie, co do niej czyje. Jego ostatnie słowa skierowane do nie były raczej przykre.
Podobał mi się ten film. Był interesujący głównie ze względu na sposób kręcenia. Sam motyw miasta atakowanego przez potwora w kinie nie jest niczym nowym. Poleca.
Cóż, trzeba wszędzie nosić ze sobą kamerę…