wszystko ładnie, ale (bez złośliwości) zadam Ci dwa pytania:
- jeśli Melanie jest przewodniczką ptaków i uosabiają jej pragnienie wolności i niezależności, to czemu w licznych scenach jest ona obiektem ich ataków (a wszystkie wypadki zdarzają się w pobliżu miejsca w którym akurat przebywa)?

- "Rewolucja zakończyła się niepowodzeniem. Ptaszki nadal są więzione w klatce, a kobiety muszą zdać się na silną rękę mężczyzny"- z tego co pamiętam, w zakończeniu to ludzie opuszczają w popłochu dom, który zaatakowały i obsiadły ptaki- to chyba raczej triumf ptaków niż ich ponowne uwięzienie, prawda?

z czałym szacunkiem, śmiem twierdzić że Twoja teoria nie trzyma się kupy.

To proste- nie od dzisiaj wiadomo, że rewolucja pożera własne dzieci :) Wypadki zdarzają się w miejscach, w których ona przebywa właśnie dlatego, że ptaki za nią podążają.
Trudno mówić tutaj o triumfie, skoro nierozłączki nadal siedzą w klatce. Nie wierzę, że ten motyw pozostaje bez znaczenia w filmie.

argument z pożeraniem własnych dzieci przez rewolucję uznaję jednak za nieco naciągany- zakładam, że wiesz w kontekście jakiej fazy rewolucji jest używane to powiedzenie. "Ptaki" ukazują dopiero początek inwazji (czy jak chcesz to nazywać- rewolucji), a ptaki nie wydają się ani posłuszne, ani chociażby tylko nieszkodliwe dla głównej bohaterki. zdają się być dla niej tak samo niebezpieczne, jak dla reszty atakowanych osób. Co więcej, nadal twierdzę że jej obecność jest katalizatorem agresji zwierząt przez większość filmu- jak to wyjaśniać/interpretować nie wiem. lubię jednak myśleć że ptaki to nie film do interpretowania. Hitchcock ukazał poprostu pierwotną, nieujarzmioną siłę natury, która skutecznie daje potężny wycisk ludzkości.

przyznaję, trumf to złe słowo. jednak nawet jeśli, jak to interpretujesz., wątek nierozłączek jest istotny, trudno mówić o przegranej. to patriarchat i tradycyjne wartości (reprezentowane przez Mitcha i jego matkę) podwijają ogon i uciekają. mewy i kruki natomiast nadal "okupują" miasteczko. walka nadal trwa :D

oczywiście nie czytałem książki, a film widziałem tylko raz, więc nie uważam że mam absolutną rację i jestem ciekaw Twoich kontrargumentów :)

myślę że urok tego filmu na tym polega, że każdy zinterpretuje go inaczej, jedni widzieli w tym kryzys kubański, inni zemstę natury, jeszcze inni symbol nieszczęścia- bo to zawsze przychodzi z niespodziewanej strony ( dlatego ptaki, bo kto by się tego spodziewał).

nie zgodzę się, że patriarchat przegrał, raczej zdominował Melanie, dlatego na końcu Lydia ją przytula, bo w bezbronnej, słabej dziewczynie nie widzi już zagrożenia, Melanie z dziarskiej przebojowej kobiety stała się bezwolną istotką, którą trzeba dosłownie prowadzić za rękę, co robią właśnie Mitch i Lydia.

Dokładnie tak też odczytuję sceny końcowe

ciekawa interpretacja. Mam jednak pewne pytania: skoro to rewolucja kobiet, to czemu uderza w nauczycielkę i Kathy? Przecież to kobiety.

Nie kupuję tej interpretacji. Osobiście przez cały film miałam wrażenie, że Melanie jest ich wrogiem numer 1, a nie żadną przewodniczką, bo ataki zaczęły się kiedy przywiozła papugi w klatce. Cały czas myślałam, że wszystko co się dzieje to swego rodzaju zemsta za więzienie nierozłączek albo po prostu grupowy bunt, który ustanie kiedy ludzie przestaną trzymać ptaki w klatkach. Szczerze to myślałam, że któryś z bohaterów w końcu wypuści te papugi (nawet niechcący) i wówczas ataki się skończą.