Ot, dość przeciętna opowieść, w pierwszej części trochę wciągająca, ale potem jest już przewidywalny i nieciekawy. No może poza końcowym wątkiem z żoną, która go rozpracowała. Zakończenie jak się uwalnia - no naprawdę czy może być coś bardziej banalnego. Jeśli ktoś liczy na napięcie i krwawe sceny zabójstw, atmosferę tajemnicy - to nic z tego. Ambicją twórców było bowiem stworzenie thrillera psychologicznego. Szkoda tylko, że wyszedł najprostszy banał o problemach z mamusią w dzieciństwie i podobne pierdoły.

Główny bohater jest sprytniejszy od Jamesa Bonda, a policja, FBA i światowej sławy profilerka zachowują się, jakby byli na jakiś szkoleniu, a nie w akcji. Nie brakuje też paru nielogiczności. Na przykład najpierw walą do gościa siedzącego w aucie prosto w łeb z ostrej amunicji, a drugim razem traktują go paralizatorami - co zresztą dla jednego źle się kończy. Albo piosenkarka w łazience. Wystarczyłoby wyjąć baterię z telefonu i wrzucić do kibla. I facet jest udupiony. Itd.