Zasiadłem do tego filmu całkowicie przypadkiem. Mimo iz wczesniej juz sie z nim spotkalem (pod innym tytulem) to nie mialem okazji obejrzec go.
Na poczatku zaciekawila mnie sama zapowiedz bo znudzony juz jestem kinem typowo amerykanskim gdzie w wiekszosci obecnych prodykcji powielane sa pomysły stare jak swiat i zupełnie niczym nie zaskakuja.
Pomyślałem sobie że może przyszedł czas obejrzeć coś lekkiego i spokojnego.

Na poczatku film ten intryguje, ciekawi i wciąga na tyle by przeżyć z oczami wlepionymi w ekran przez nastepne 15minut. Po tym czasie ogladając zaczynamy dostrzegać wspaniale detale, ktore polaczone sa z niesamowicie efektywna historia która pokazana jest w niesamowicie subtelny sposob.
W tym filmie fabula nie opiera sie na zawile opowiedzianych dialogach - tu praktycznie brak klasycznego dialogu miedzy bohaterami, tu dialog rozgrywa sie w taki sposob w jakis sami sobie tego zapragniemy interpretujac wszystko na swoj sposob.
Film ten to w glownej mierze delikatnie opowiedziana piekna historia, ktorej sedno zdaje sie snuć niczym pajęczyna.
Brak tu przepychu efektów i wątków które znane nam sa ze wspolczesnego kina.
Prostota i skupienie sie na detalach a to cos co potrafi burzyc mury w tej oto produkcji.
Jak dla mnie arcydzielo do ktorego warto wracac.

ps. Warto zwrocic uwage takze na sciezke dziekowa - nie chodzi tu u muzyke, bo ta bardzie dobrze nadaje klimat tej opowiesci, ale o sama cisze ktora zdaje sie nam towarzyszyc od samego poczatku filmu.