Nigdy żaden film nie wywołał we mnie tylu emocji, co "Requiem dla snu". Na początku faktycznie nuda. Później.. Ciężko dobrać słowa. Przedstawiona jest wewnętrzna walka z własnymi słabościami, lękami.. ból i cierpienie w szarej rzeczywistości. Widać jak bohaterowie miotają się w swoim świecie, nie potrafiąc wybrać właściwej drogi. To zagubione dusze, które są tak proste, że aż bliskie. Jak ciężko dobrać słowa, żeby opisać to, co zostało przedstawione w tym filmie.. Jeszcze coś we mnie chodzi. Nie mogę przestać o nim myśleć. Grunt, że jutro świeto i nie muszę oddawać kasety;) Obejrzę go sobie jeszcze z raz. Może wydać się to komuś głupie, ale ten film trzeba obowiązkowo obejrzeć. Głupio się przyznać, ale na koniec.. rozryczałam się jak dziecko.. Dostrzegłam gdzieś siebie, moje lęki, które się zgadzały, zostały dokładnie odzwierciedlone w tym filmie.. Brak mi słów..