Pytanie padło dwa lata temu, odpowiedź prawdopodobnie nigdy.

Jestem pod ogromnym wrażeniem. Sam zachodzę w głowę jaki im się udało to zrealizować w jeden dzień, za czwartym razem! Kamera dokładnie wie co oraz ile czasu filmować. Płynie ona po przestrzeni filmowej nieporuszona i ukazuje tłum ludzi, którzy doskonale znają swoje miejsce, wiedzą jak mają się zachować.
Małe sprostowanie. Film składa się z dwóch scen! Uważnie go oglądałem pod tym właśnie kątem i w 34 minucie, podczas ubierania rękawiczek, dostrzegłem cięcie. Kamera była wtedy bardzo blisko dłoni aktora, było ciemno co ułatwiło zamarkowanie cięcia.

Pozdrawiam.

Zapewne wszelkie poszukiwania ukrytych i zamaskowanych cięć mogą być bardzo interesującym zajęciem, jednak twierdzenie iż na 100% tu czy tam jest cięcie wprowadza jedynie zamieszanie.
Gdyby rzeczywiście Rosyjska Arka została zmontowana z więcej niż jednego ujęcia to byłaby to nie tylko w pewnym stopniu strata ale wręcz porażka całego przedsięwzięcia. Jedno ujęcie to zdecydowanie dominujący wyróżnik tego filmu. Cała długotrwała praca, planowanie, miesiące prób, doskonałe prowadzenie kamery oraz wykorzystanie innowacyjnej technologii okazałoby się niewystarczająco wykorzystane i niejako zbędne w takiej sytuacji gdyż założeniem było jedno ujęcie :)

Film powstał w jeden dzień.
A cięcie jestem w stanie dokładnie wskazać.
To prosta sztuczka, którą sam stosuję montując.
Ostatnia klatka pierwszego ujęcia ma dokładnie taki sam kolor, jak pierwsza klatka ujęcia drugiego. Mam bardzo wyczulone oko na podpatrywanie podczas seansu warsztatu twórców. Rosyjska arka to ujęcia dwa.

a ja się naliczyłem ich jeszcze więcej.
Przy zbliżeniach obrazów są przeskoki.
Na początku kamera, przechodzi po czarnej ścianie. To doskonałe miejsca na cięcia.

Może jest w jednym, może nie. I tak jest niesamowity.

One way or another - taki film to rzadkość.
Jest zaskakujący. Podziwiam za pomysł, prowadzenie kamery oraz niecodzienny dialog.
Bravissimo

Film nie został nakręcony w jeden dzień. Za trzecim podejściem skończył się dzień, więc nie mieli wyjścia i musieli kończyc (wielokrotnie kamera wychodzi w plener, a wtedy musiało byc słońce).

W niedzielę powtórka. Przyjżę się tym rękawiczkom, ale wątpię. Podobny zabieg można było wykonac w każdym innym, statycznym, momencie. W przypadku rękawiczek trzeba było ukryc "coś" co było wtedy na planie (statystów?). Podobnie zrobiono z ujęciem na buty, kiedy to kamera wędruje za jego stopami by ukryc statystów, którzy po kilku minutach wybiegają zza kadru.