Jeżeli chodzi o wątek z żoną Jimmiego to ja również nie skojarzyłem o co chodzi, mogę jedynie przypuszczać że miało to związek z jego handlem alkoholem i prawdopodobnie z jakimiś związanymi z tym przekrętami...ale to tylko moje domysły, drugi motyw drażniący mnie ewidentnie to zachowanie żony Dave'a. Co do skruchy to jej brak nie jest wg mnie niczym nadzwyczajnym. Jimmy był w przeszłości bezwzględnym bandziorem niczym Bill Munny w "Bez przebaczenia" (a propos jest wiele analogii pomiędzy tymi filmami) przemieniony dopiero przez Katie. Poza tym wydaje mi się iż Dave był dla nich tylko "czubkiem" - dziwnym typem żyjącym w swoim świecie stąd myślę brak uczuć. Generalnie film świetny. 9/10

Ale.. ten film jest wierną kopią książki. Duża część dialogów jest identyczna a cała scena zabójstwa to dokładnie to co opisał Lehane. Z tą różnicą, że tam autor bardzo głęboko wnikał w psychikę postaci a tutaj trzeba sobie samemu zgadywać. Nie doszukujcie się tu zbyt wielu akcentów-niespodzianek-nawiązań K. Wschodnioleśnego.

"[...] Totalnym absurdem była dla mnie "paplanina" żony Jimmiego ;/ [...]" - to była najgorsza minuta w tym filmie. Zupełnie beznadziejna. Co do skruchy Jimmiego, to znowu nie jest takie dziwne, że jej nie miał.