"Słaba muzyka i "papkowate" zdjęcia." - w tym się z tobą zgodzę, ale czyśbyś nie zauważył ,że to było zamierzone? Muzyka, która nie zwraca uwagi swoją "oszczędnością", wymaga od widza, by skupił sie tylko na aktorach,nie ułatwia odczytywania ich emocji. W zdjęciach także nie ma niczego co mogłoby zaciekawić, film nie zwraca uwagi na detale, wszystko jest tak zrobione aby jak najmniej odciągało widza od fabuły. A więc, przerost formy nad treścią,widoczny w wielu obecnych produkcjach, nie odnosi sie do tego przypadku. Przeczytałam książkę i z niecierpliwością czekałam na film,zastanawiałam się czy komuś uda się na jej podstawie nakręcić go tak, aby nie zanudzając niewtajemniczonego widza wprowadzić go do świata bohaterów,aby poczuł wszystkie ich emocje i wątpliwości... Rzeczywiście nie udało się tego zrobić tak "czytelnie" jakby niektórzy sobie tego życzyli-może to i lepiej, bo daje jeszcze wiecej do myślenia osobom, które lubują się w filmach psychologicznych-ale czy to wogóle jest możliwe, aby wyłożyć jak na tacy wszystko to co siedzi w człowieku...? Odpowiedz sobie sam...

Muzyka i zdjecia wogole mi w tym filmie nie przeszkadzaly. Wrecz przeciwnie, uwazam, ze motyw przewodni filmu byl naprawde ladny. Nie czytalem wczesniej ksiazki, ale mniej wiecej w polowie filmu doszedlem do tego kto zabil dziewczyne. Ogladajac ten film mialem wrazenie, ze to wszystko juz gdzies bylo. Daje jednak wysokie 8\10, ze wzgledu na moim zdaniem rewelacyjne aktorstwo i emocje jakie aktorzy przekazywali. Ja jednak polecam, mimo mieszanych uczuc jakie mam wobec tego filmu. Tych dobrych jest znacznie wiecej. Pozdrawiam.