Czyli robię wciąż to samo. Zatem skąd to zdziwienie?

Wiem, że to robisz właśnie o to mi chodzi.
Szukasz zaczepki, bo nikt z tobą nie pisze. Tobie się to podoba....

Jak nikt? Przecież ty z nim piszesz. Może, że uważasz się za nikogo.

No nikt oprócz mnie. Boże ! Tobie to trzeba wszytko tłumaczyć jak dwu letniemu dziecku.

No nikt oprócz mnie. Boże ! Tobie to trzeba wszytko tłumaczyć jak dwuletniemu dziecku.
*dwuletniemu sory pomyłka

Dlaczego mieszasz w to siły wyższe, w tym przypadku Boga?

No tak, wcześniej był nikt, teraz jest nikt oprócz ciebie, więc już nastąpiła zmiana.

I co do dwuletniego dziecka - jemu łatwiej wszystko wytłumaczyć, ja jestem o wiele cięższym przypadkiem

Bóg jest wszędzie wiec co to za różnica.
Właśnie zauważyłam...

Skąd wiesz, że jest wszędzie? Czyżbyś go spotkała?

Drugie przykazanie.

Każdy katolik w to wierzy.
Popełniłam grzech i tak bd się wyspowiadać ....

Nie chodzi o to, żeby popełniać grzechy i się z nich spowiadać. Przy każdej spowiedzi obiecujesz poprawę i żałujesz za własne grzechy. W Twoim obowiązku leży dbanie o to, żeby nie powtarzać więcej tego samego grzechu. Pokuta, którą dostajesz, to coś w stylu kary resocjalizacyjnej.

No i co z tego. Każdy obiecuje poprawę a tak naprawdę o niej nie myśli potem. Wiec to bez sensu.

Czyli jednak lubisz być jak każdy?

Czasami tak. Zwłaszcza jak inni mają to czego ty nie masz.

To się nazywa zazdrość. Dziesiąte przykazanie.

Nie bo nie zazdroszczę tego nikomu. Tylko ja tez bym chciała to mieć a nic nie mogę zrobić.

To się nazywa zazdrość.

Dobra niech ci będzie, ale ona nie jest mocna, bo ciesze się ze ktoś to ma ...

Mam pytanie jednak mało odbiegające od tematu, Sarmiatian czy ja Cię kiedyś obraziłam w sposób mało czcigodny i pokazałam że Ciebie nie szanuje? Czy ja Cię oceniłam w kontekście negatywnym? Bo nie mogę sobie przypomnieć, a mi to zarzucają.

Tak, tak było. Po tym zdarzeniu napuściłem wody do wanny, zapaliłem świece, pozamykałem drzwi i okna, wziąłem żyletki, zawiesiłem sznur, podłączyłem toster pod 230V i odkręciłem butlę z gazem. Jednak w porę się obudziłem i zniknąłem na kilka miesięcy.

Nie, nie przypominam sobie, a możesz mnie nie szanować, mnie to nie wzruszy i nie zdenerwuje. Nie obrażam się.

Nie obrażasz się , bo Ty nie istniejesz!

A no tak, pisali gdzieś o tym zdarzeniu z tosterem. Powiem szczerze, że pomysł miałeś dobry.