Jak tylko zobaczyłam głównego bohatera na ekranie, wiedziałam, że pójście do kina na ten film było błędem.
Zacznijmy od tego, że jestem rozpieszczona serialowymi Wikingami, więc automatycznie oczekiwania na temat filmu były spore. Bardzo się zawiodłam.
Aktorzy źle dobrani - ten niuniuś cukierkowy, główny bohater, to jakaś tragedia. Reszta też słabo. Aktorstwo na poziomie serialu z lat 90.
Stroje, odwzorowanie kultury, nijakie podejście do wierzeń, wszystko niedopracowane, potraktowane po macoszemu. Oglądając to, masz wrażenie, że oglądasz jakąś tanią produkcję skierowaną do głąba. Chwilami miałam wrażenie, że oglądam parodię. Każdą ze scen już gdzieś widziałeś, w jakimś innym durnowatym amerykańskim filmie.
Dialogi spokojnie można by wyciąć - WSZYSTKIE. Nie zostało tam powiedziane absolutnie nic sensownego, ani jednej kwestii wartej uwagi, wnoszącej cokolwiek poza oczywistościami. A czasami były tak głupie, że wybuchałam śmiechem zażenowania. Co więcej większość kwestii wypowiadanych też słyszałeś już w niejednym amerykańskim filmie, można było zgadywać, jaką durnotę za chwilę wypowie aktor.
Niektóre sceny były wręcz bolesne w swoim skretynieniu, to był chyba pierwszy film kinowy, z którego prawdopodobnie wyszłabym po 20 minutach, ale byłam ze znajomymi, więc nie wypadało.
Żałuję kasy za bilet i zmarnowanego czasu, straszna szmira. Nie polecam nikomu.