Prosto i bez owijania w bawełnę, strasznie jestem zbulwersowany faktem, iż Komasa, czy jak mu tam, bezczelnie zrzyna z Fight Clubu Davida Finchera, ale przejdźmy do rzeczy tak więc mamy Sylwie, która zakłada, nazwijmy to "Klan" w sieci, o którym jak się wyraża jest ucieczką do wolności (choć nie rozumiem jaką wolność daje siedzenie w domu..), jest dla ludzi innych, a przede wszystkim jest strzeżony i wychodzi na to, że im mniej ludzi o nim wie tym lepiej.. Czy to nie brzmi znajomo? Mało tego, Sylwia podobnie jak Tyler oddziaływuje w jakiś sposób na głównego bohatera, tak więc dochodzi jeszcze manipulacja (swoją drogą nieco naiwne jest trochę to, że dorosły facet daje sobie zrobić wodę z mózgu, od słuchania pustych słów jakieś dziewczyny). Ale to jeszcze nic, po scenie, w której Sylwia mówi "mam dla Ciebie zadanie" miałem ochotę wyjść z kina.. Co powiedział Tyler? Dokładnie to samo.. Cieszę się, że Polscy twórcy biorą przykład z najlepszych filmów, ale pod warunkiem, że nie zrzynają i nie robią tego samego, inspiracja inspiracją ale to co zrobił Komasa jest ciosem poniżej pasa. Gdyby reżyser potrafił jeszcze dobrze kopiować, a tak wyszła płytka papka.. w FC wszystko oparte jest przykładami, a co za tym idzie, teksty, dialogi, dokładne zobrazowanie tych sytuacji, to jak człowiek dusi się w utartym życiowym schemacie i z systemu buy>consume>die chce uciec do wolności. W filmie Komasy tego nie ma, alternatywny świat.. stał się tylko i wyłącznie przerysowanym obrazkiem, wypełniony pustymi, jednowymiarowymi postaciami, brakuje w nim jakichś alegorii do świata rzeczywistego, metafor, jest tylko takie płytkie pieprzenie, "świat jest zły", "jesteśmy inni", ""muszę z tym skończyć", ""Ty też umrzesz", i tak w kółko.. Oprócz jednej symbolicznej sceny z drzewem, nie ma absolutnie nic do zaoferowania.

Przed seansem liczyłem na to, że film w jakiś niebanalny, oryginalny sposób przedstawi mi subkulturę jaką jest Emo, że bardziej ją zrozumiem, może przejmę się losem głównego bohatera, dowiem się o czymś czego nie wiedziałem wcześniej, niestety nic z tych rzeczy.. Po seansie zapytałem się koleżanki czy w jaki kol wiek sposób film przybliżył jej postać jaką jest Emo, odpowiedzi sami się domyślcie. O ile z początku Komasa zdaje się pokazywać jeszcze jakieś problemy głównego bohatera jak zaburzenia psychiki (choć też bardzo oszczędnie i w dodatku z błędem typowo logicznym ale o tym później..), o tyle w dalszej części filmu wszystko schodzi do schematu, a mianowicie prostego wątku miłosnego.. tyle że odbywającego się w alternatywnym świecie O_O łaał, i o to tyle szumu? Oglądając film miałem wrażenie jakby reżyser chciał zrobić film o wszystkim, co otacza młodych ludzi, przez co gubi się w wątkach, nie dokańcza ich, przedstawia bardzo powierzchownie. Prosty przykład reżyser ukazuje problem seksualności Dominika, który z początku najwyraźniej zabawia się w geja, robi na złość rodzicom, rżnie głupa i to wydaje się być oczywiste bo w końcu zakochał się w dziewczynie, tylko teraz rodzi się pytanie, to dlaczego spuścił się pod tego typa? Jak już powiedziałem można się domyślać, że chodzi o kłopot z seksualnością tylko, właśnie dlaczego ja mam się tego domyślać? Dlaczego reżyser nie położył na to większego nacisku tylko urywa wątek i przenosi nas świata wirtualnego? Po za tym atakuje nas takimi schematami jak rodzice, którzy nie poświęcają czasu swojemu dziecku, rozpieszczają je i są na tyle durni, że nie wiedzą dlaczego ich syn tak się zachowuje.. a kiedy zamyka się na 10 dni zamiast od razu zareagować to bawią się w rozmowy z lekarzami.. KIEDY ON SIEDZI 10 DNI W POKOJU PRZY KOMPUTERZE!! No rzesz ku*wa, pierwszą rzeczą jaka nasuwa się normalnemu człowiekowi na myśl to "trzeba odciąć dostęp do internetu" przecież to naturalne. Ale nie! Scenarzysta i Reżyser za razem woli głupio i niepotrzebnie przedłużać całość żeby pod koniec oświecić bezradnie głupiego rodzica i pozwolić mu w końcu na jakąś reakcje. Po za tym samo "uzależnienie", nie jest wcale żadnym uzależnieniem, przecież Dominik siedzi tam tylko i wyłącznie z powodu miłości do Sylwii, swoją drogą beznadziejnie i sztucznie zagranej dziewczynki. Wydaje się że Komasa chciał zrobić film o wielu rzeczach, nieporozumienia z rodzicami, problemy typu emo, internet, seksualność, zdrada, jest tam wszystko, a jak głosi stare dobre przysłowie jak coś jest o wszystkim to jest o niczym..

Śmiało można było by wytoczyć tej produkcji jeszcze kilka wad, jak aktorstwo, sztuczne dialogi, niepotrzebne wulgaryzmy i wiele wiele innych rzeczy, ale po co? Film wydaje się być dostatecznie słaby i bez tego. Gdyby nie fakt, że reżyser postanowił zrzynać od Finchera dałbym te 3 tak jest 2/10 i jest to promyk nadziei, że w Polsce zacznie robić się coś innego niż głupie komedie..