Histerycznych i płaczliwych? Moim zdaniem świetnie odzwierciedlały uczucia człowieka stłamszonego w pracy i nie mającego większego na to wpływu. Natomiast zgadzam się co do przebieranek, za dużo ich było a przebranie się za ortodoksyjnego żyda już było co najmniej komiczne :P

Cały film można streścić w jednym zdaniu. "Oni dają mu łapówki a on nie chce brać". Średniak

Nie mam pojęcia w jaki sposób to się odnosi do mojego komentarza.

Widocznie, nie potrafisz wyciągać żadnych wniosków z historii, a przyswajasz jedynie samą treść faktyczną.

Wnioski wyciągam, ale film mi sie po prostu za bardzo nie podobał, kwestia gustu.

Odniosłem podobne wrażenie, aczkolwiek dało się odczuć ten klimat zaszczucia, a ta jego szlachetność nie przychodziła bez konsekwencji, więc wydaje mi się, że to trochę przesada. Te histeryczne scenki były właśnie tym, co dodawało tej postaci wiarygodności.

Bardziej mnie irytowały te przeskoki w czasie, postaci pojawiające się znikąd bez zapowiedzi i wprowadzenia. Miejscami czułem się zdezorientowany, może był to przemyślany zabieg, ale nie dostrzegłem metody w tym szaleństwie :P.