Film pokazuje jak wielki kontrast istniał między tragicznymi wydarzeniami I wojny światowej a błogim życiem ludzi bogatych. W domu kapitania Szotowiera odbywa się przyjęcie. Goście rozmawiają o miłości, żartują i bawią się. Za oknami natomiast słychać odgłosy walk, bomb i strzałów. Ale te odgłosy nie docierają do pochłoniętych rozrywkami ludzi.

Dzieło oparte jest na motywach powieści Bernarda Shaw’a „Dom serc złamanych”. Akcja filmu rozgrywa się w czasie I Wojny Światowej. W domu starego kapitana Szotowiera odbywa się przyjęcie, podczas którego goście bawią się, żartują i prawią o miłości…wszystko to przy akompaniamencie rozlegających się za oknem wybuchów bomb i strzałów. Film obrazuje beztroskie życie klasy wyższej, która niewzruszona wojennym dramatem, zaspokaja swoje błahe potrzeby. Przerażający kontrast między tragicznymi wydarzeniami I Wojny Światowej a błogą zabawą bogaczy brutalnie ukazuje skrajną ludzką znieczulicę. „Tytuł filmu został wzięty z terminologii medycznej. Jako reżyser robiłem film o smutnej obojętności - chorobie na którą może cierpieć tylko człowiek... O tym jak trudno rozróżnić i wyczuć te granice, po przekroczeniu której przestajesz chorować na ludzkie przypadłości i chorujesz jak zwierze. Nieuleczalnie.” – Aleksander Sokurow.