Wiesz, dlaczego nie lubię mediów typu "Gość Niedzielny"? Bo niby piszą o szukaniu i odnajdywaniu prawdy, o walce z kłamstwem i złem - a sami wrzucają teksty w stylu "obraz wspiął się na szczyt rankingów ocen" doskonale wiedząc, że 90% ocen na Filmweb dały osoby, które filmu nie widziały. A dowodów na to nie trzeba daleko szukać, wystarczy poczytać komentarze. To nawet zabawne, gdy osoba, która wystawiła filmowi ocenę 10/10 z niecierpliwością czeka, by go obejrzeć (podobnie zresztą jak ta, która zarzeka się, że nigdy go nie obejrzy, jednocześnie oceniając go na 1/10).

Mimo braku dostępu do filmu liczą się też emocje i tło filmu, kontekst. To wiele znaczy, że ludzi elektryzuje temat wyciszany przez lewicowe i liberalne srodowiska. Istnieje cos takiego jak oczekiwania ludzi, ich poglądy, niepokoje, a bywa ze samo podjecie danej tematyki staje sie juz doniosłym faktem. Mimo ze mialem na studiach semestry filmoznawstwa ze znanym profesorem Hendrykowskim, nauczyl on mnie szukania artyzmu w filmie, to nie stalem sie tego niewolnikiem. Czasem wolę sredni artystycznie film, ktory ludzi wyzwala, niż wybitny potwierdzający ich oczekiwania, wizje, a nie kierujacy ku wyzszym wartosciom. Samo podanie tej sredniej oceny na Filmwebie to drobnostka wobec innych obecnych w tekscie GN informacji. A przypominam,że istnieje na Filnwebie osobna rubryka na profilach: CHCĘ OBEJRZEĆ. Zjawisko filmu to nie tylko liczba gwiazdek i policzona jakosc filmu, sama estetyka czy rzemiosło. Ma to tez znaczenie, ale nie zawsze największe, ale też podkreślmy, nie mówiloby się tyle o tym filmie i jego tematyce gdyby nie przypuszczalna, a potwierdzona dwoma głosami i 7 gwiazdkami krytyków tu powyzej (Raczka i Adamskiego) wysoka ocena tego dzieła. Dominowałyby ataki na forme, jej niedostatki. A mowi sie o tematyce, problemie. I obserwuje się, o czym piszą uczestnicy nn forum i autor tekstu w GN, usiłowania zamiecenia filmu pod dywan.