W niecałe trzy lata po sukcesie "The Motion Picture" Nicholas Meyer zrealizował kontynuację tamtego obrazu. "Gniew Khana" - bo taki tytuł nosi sequel, nawiązuje bardzo silnie do jednego z odcinków TOS (1x23) i przez fanów został uznany za najlepszy film z całego cyklu. Czy naprawdę najlepszy, tego nie wiem, faktem jest, że druga część jest obrazem mniej napuszonym niż pierwszy film kinowy i jakby bardziej ludzkim. Brakuje tu co prawda niewiadomej, która napędzała pierwszy obraz, ale w zamian za to otrzymujemy świetnego, gotowego dosłownie na wszystko przeciwnika, z którym musi poradzić sobie Kirk i reszta załogi.

"Star Trek II" brakuje tego co było najsilniejszą stroną pierwszej części - muzyki. Na stołku kompozytora, genialnego Goldsmitha zastąpił bowiem James Horner. Facet, któremu czasem uda się coś interesującego napisać, ale generalnie w kolejnych filmach kopiuje tylko samego siebie. Słychać też to doskonale w "Gniewie Khana", który zawiera sporo momentów łudząco podobnych do ścieżki dźwiękowej "Aliens" (oczywiści chronologicznie rzecz biorąc jest na odwrót). O ile jeszcze w „Aliens” te nuty brzmią świetnie, idealnie pasując do tamtego obrazu (to przecież już klasyka), tak w przypadku Star Treka wychodzą mało przekonująco, jedynie męcząc uszy i nie budując odpowiedniego klimatu. Co gorsza nawet świetne motywy Goldsmitha, brzmią w tym filmie nieciekawie, wręcz topornie.

Sequel nadrabia za to o wiele szybszym tempem opowiadania historii - tu już nie ma tylu dłużyzn i statycznych ujęć co w TMP. Od samego prologu - niestety mniej wciskającego w fotel niż poprzednio - akcja pędzi do przodu, wyhamowując trochę przypadkiem dopiero pod koniec przed finalną bitwą w mgławicy. Rumieńców tej opowieści dodaje także świetny przeciwnik Kirka, Khan - w tej roli fantastyczny Ricardo Montalban. Plus dyskretny i wywarzony humor kryjący się w dobrze napisanych dialogach, ulepszona scenografia i kostiumy oraz jedna scena nakręcona z wykorzystaniem animacji komputerowej.

8/10

PS Czy tylko mi się wydaje, że twórcy XI Star Treka tworząc swój film, wyraźnie wzorowali się na tej części, czy to w historii, czy w muzyce?