Witam,

Jedna rzecz mnie tu zastanawia. Keating chciał rozbudzić w chłopcach miłość do życia. Chciał im uświadomić, jak ważny jest każdy dzień i uzmysłowić, że trzeba spełniać swoje marzenia. Chciał żeby myśleli samodzielnie.

Wiedział, tak jak w przypadku Perrego, że chłopak działa wbrew ojcu. Jestem też przekonany, że wiedział, że chłopak kłamie gdy mówił mu że dzwonił do ojca informując go, że jednak zagra.

Zastanawiam się czy jego nauczanie nie przyniosło więcej szkody aniżeli dobra. Perry tak bardzo chciał spełniać marzenia tak mocno, czuł, że musi robić to co kocha, że gdy mu to zabrano skończył z sobą.

Gloryfikowanie przez Keatinga marzeń doprowadziło do tak wielkiego rozczarowania, że chłopak nie wytrzymał, gdy zostało brutalnie przerwane.

Gdyby Keating nie nauczał w ten sposób być może Perry żyłby długie lata i choć jedno z marzeń by umarło to raczej znalazłby w tym życiu czas na radość.

Podsumowując w tak młodych umysłach można zrobić dużo złego i nie wiem czy Keating nie przesadził.