Fantastyczny naturszczyk Bruno S. jako nieprzystosowany do american dream outsider.

Porządne kino, choć prawdziwą perełką jest ostatnia scena, wśród tańczących kur - skoro Stroszek nie mógł funkcjonować w tym "normalnym" świecie, zdecydował się na śmierć pośród tego dziwacznego, komicznego, który był dla niego w jakiś sposób zrozumiały, przypominał mu jego dom, który porzucił. Z pozoru smutne, ale paradoksalnie szczęśliwe zakończenie, bo dzięki temu bohater wrócił do swego bezpiecznego świata bez żadnych zobowiązań. Może innego wyjścia nie było?

Z całym jednak szacunkiem "Zagadka Kaspara Hausera" nieporównywalnie lepsza...

Moja ocena - 7/10