Film i jego przesłanie bronią się za sprawą pomysłowej metafory i koncepcji body horroru. Tym bardziej rozczarowują niepotrzebne, łopatologiczne wstawki, kiedy reżyserka pokazuje do znudzenia Sue w tych wszystkich wyzywających, seksualnych, roznegliżowanych pozach. No mnie jako faceta (a faceci to czarne charaktery i największe dupki w tym filmie, w dodatku kretyni, jakby nie można było już sobie tego odpuścić, bo film dałby sobie radę i bez tego) ta młodziutka dziunia po pewnym czasie denerwowała, co sprawia, że cały ten jej urok na mnie po prostu przestał działać. Do tego stopnia, że gdybym miał się umówić z kimś na randkę, to wolałbym umówić się z 60-letnią Elizabeth - w tej kreacji, w której miała wstępnie wyjść na spotkanie ze znajomym, zanim zaczęła kombinować z makijażem i szminką. Więc to nie jest tak, że my faceci z automatu lecimy na takie młode laseczki jak Sue, bo jednak liczy się coś więcej, a nie tylko piękne, młode ciało. A skoro tak, to postawiona przez reżyserkę diagnoza odnośnie facetów rozmija się trochę z rzeczywistością. To krzywdzący stereotyp, stąd ocena w dół.