Na pewno film dobrze zrealizowany, solidni aktorzy. Momentami trochę przydługi(klasyka kiedy reżyser z operatorem bawią się w przerysowany artyzm scen) ale nie nuży.

Co do fabuły, dobrze pokręcona. Na początku trochę banał: gwiazda, która nie dopuszcza myśli, że gaśnie więc sięga po drastyczne kroki.

Dalej jest ciekawie, uświadomienie że tak naprawdę nasza bohaterka nic nie zyskała tylko stworzyła sobie klona-wampira, który zbiera laury za nią. Jednak zamiast znaleźć równowagę to jest brnięcie w próżne i egocentryczne podejście: tamta sobie pozwoliła na więcej to ja się odgryzę itd. Ten konflikt i brak równowagi to w zasadzie odbicie jej własnego zaburzenia, powodowały nią skrajnie próżne pobudki i brak akceptacji samej siebie, trudno więc oczekiwać, że jej udoskonalona wersja miałaby ją lubić.

Finalny akt trochę już w absurd i groteskę popada, nie bardzo wiem co ostatnie sceny miały w ogóle wnosić poza nie wiem, rozbawieniem/zniesmaczeniem? Mam wrażenie, że można było to naprawdę lepiej zrobić.