Twoje oczekiwanie subtelności od body horroru jest jak poszukiwanie elegancji na arenie walki byków — ten gatunek operuje intensywnością i szokiem, a nie delikatnym niuansowaniem. Krew, obrzydzenie i zmysłowość są tu narzędziami nie dla banału, lecz dla przekroczenia granic, które prowokują do dyskusji i refleksji. To rodzaj brutalnego memento mori, przypominającego, że w ciele i psychice kryją się niespodziewane napięcia i lęki. Trudno przecież sądzić, że widz dałby się wciągnąć w te mroczne rejony ludzkiej natury, gdyby nie odpowiednia dawka mocnych bodźców. Może lepiej oceniać horror według jego własnych zasad, zamiast przenosić na niego oczekiwania dramatów?

To fakt. Nie byłem uprzedzony, że to body horror. Oglądanie tego rodzaju filmów zakończyłem na "Głowie do wycierania". Moja psychika jest chyba zbyt przyziemna na takie odloty.