Myślę, że fanom Miike ma szansę się spodobać, na mnie zrobił dziwne wrażenie. Miałam odczucie, że reżyser nie bardzo może się zdecydować, czy kręci dramat, film akcji czy komedię, bo western to na pewno nie jest, i nawet nie western postmodernistyczny. Oczywiście wiedziałam, czego się mniej więcej spodziewać po tym, jak obejrzałam zwiastun, jednak, czegoś mi tu było za mało, a czegoś za dużo.

Pierwsza część filmu zrobiła na mnie bardzo dobre wrażenie, bohaterowie zostali nakreśleni z epicką fantazją ale od połowy wszyscy już tylko popisowo pakują sobie kulki w łeb lub inne części ciała. Drażniło mnie też to ciągłe pomieszanie patosu i żartu. Bo kiedy jeden z rewolwerowców utraciwszy swą męskość w walce postanawia zostać transwestytą i oglądamy go pudrującego sobie brzydką twarz przed lustrem, to gdy parę scen później mamy się wzruszyć słuchając umierających kochanków wyznających sobie miłość, to nie bardzo wiadomo, czy się śmiać czy płakać.

Oczywiście można uznać, że cały film to jeden wielki żart Miike, ale skoro tak, to na "Sukiyaki western" można się nabrać tylko raz.

Olbrzymim plusem są zdjęcia i stroje bohaterów - te jako jedyne mogą zapaść w pamięć na długo.

Ogólnie oceniam 7/10.