I nie dlatego, że jest to polski film, choć przyznam, że jestem z tego powodu dumny ; nie dlatego, że w filmie co 5 minut pada "k****a" itp. itd ; nie dlatego, że takie klimaty więzienne mi odpowiadają. Nigdy nie siedziałem i obym nigdy nie trafił za kratki. "Symetria" pokazuje, jak los potrafi być niesprawiedliwy - choć co do głównego bohatera, Łukasza, trudno jednoznacznie określić jego niewinność. Ponoć tak właśnie wyglądają polskie więzienia. Tak przynajmniej twierdzą prawdziwi eksperci odsiadki, którzy tu na forum już niejeden raz zabierali głos w sprawie m.in. grypsowania ^^. Ale przyznam, film jest realistyczny, takie rzeczy jak realizm po prostu się czuje, przede wszystkim w dialogach między więźniami.

To, co najbardziej mi się spodobało w "Symetrii", to dwie zagadkowe sceny : głos "nie ma nadziei", tak jakby słyszany w podświadomości jednego z bohaterów, Dawida i druga scena, gdy strażnik widzi coś w oddali i zaczyna uciekać. Niesamowity klimat. To samo dotyczy zakończenia, po prostu zwala z nóg. >>>>>>>>>>>>>>>>>>>> SPOILER <<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<< gdy strażnik odprowadza Łukasza do celi z pomieszczenia wizyt. Aż ciarki przechodzą, gdy oddalają się i znikają w "mgle". I do tego ta muzyka... Brawa dla pana Lorenca, świetna robota <<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<.

Podsumowując : świetne aktorstwo, muzyka, mnóstwo scen zapadających w pamięć, wspaniała reżyseria ; plus również za to, że film kręcony był w areszcie śledczym na Białołęce, niedaleko mnie ;-) 10/10, polecam wszystkim. Nie oczekujcie tutaj "Skazanego na śmierć" w polskim wydaniu - Konrad Niewolski ukazał w "Symetrii" codzienność w więzieniu i wyszło mu to naprawdę rewelacyjnie. Jak dla mnie - absolutnie najlepszy polski film, zaraz obok "Dnia świra".