Symfonia o umieraniu Opinie

plakat filmu Symfonia o umieraniu

Agatonik

9

Jakże ten film "nie bierze jeńców". Ostro, bezkompromisowo, bez ubarwień o relacjach rodzinnych, przyjacielskich, związkowych i wielu innych. Doskonale zagrany.

mimbla78

9

Surowa, bezlitosna wiwisekcja rodziny w rozkładzie.Zero pudru, zero złudzeń – tylko emocjonalna prawda.Bez znieczulenia, bez metafor i bez nadziei na happy end.

gendry

8

Idealnie wyważony, pozwala wybrzmieć każdej relacji, każdej emocji. Nie wierzę, że w scenariuszu nie maczał palców J. Franzen.

Doro21

8

Niemcy potrafią w dramat obyczajowy. Bardzo dobry film.

Qeen780301

Dominik Cywiński

8

Pierdolnięcie w twarz awangardy.

karlittos

8

Trzeba mieć mocne nerwy, ja musiałem na dwa razy oglądać

maksss006

Maksymilian Marszałek

9

wszystkie odcienie cierpienia, już nie wiadomo czy się śmiać czy płakać W LINIĘ!

Pierrotlefou

10

Wzorcowa, Baumbachowska z ducha tragikomedia, która flirtuje z patosem, by za każdym razem porzucać go na rzecz ożywczej ironii. (Rewatch 2025)

marta7799

marta surowiecka

8

Miała być rodzina, nie ma rodziny. Cztery oddzielne piekła, zahaczone na wyblakłej biologicznej nici. To takie przykre, że w kryzysie, nikt nie staje się dla siebie niebem...

ArchAndroid

8

aga_bu_n

9

Świetne kino, może depresyjne, ale jednak z elementami (czarnego?) humoru i z humanistyczną, w gruncie rzeczy pozytywną, puentą. Egzystencjalny moralitet unikający na szczęście pretensjonalności i patosu. O umieraniu, życiu, rodzinie i sztuce. Taki Bergman przełamany Östlundem. Jak dotąd mój film roku. Dobrze zagrany. Z ciekawymi odkryciami muzycznymi: Bill Fay i Lorenz Dangel.

DilerPat

Patryk Ciesielczyk

7

Operując zmiennymi skalami obserwacji, w najciemniejszych momentach w franzenowskim stylu pozostaje skandalicznie zabawny.

kotheniek1

Jakub Zegarowski

9

NH2024: Glassner pięknie miesza patos z ironią dostarczając rewelacyjną opowieść o znaczeniu więzi rodzinnych i powolnym zmierzaniu życia donikąd

8

MFF Nowe Horyzonty 3/50 - Pełen egzystencjalnej ironii i paradoksów. Wybrzmiewa z niego złożoność i sprzeczność życia i pogodzenie się z jego przemijalnością.

ainahn

9

Bardzo dobry, niemiecki film. Trwa 3 godziny, a się nie dłuży... Obraz ten pokazuje, jak dzieciństwo, rodzina, determinują nasze dorosłe życie, jak to wpływa na tworzone związki, relacje z innymi ludźmi, podejmowane decyzję... Wszystko, co robimy w życiu ma swoje konsekwencje, to jest nieuchronne... Film warty uwagi, dodatkowy plus za piękną muzykę... To, co mi się nie podobało, to przerysowane sceny z siostrą głównego bohatera (bardzo prywatne, wręcz intymne rozmowy nad głową pacjenta na fotelu dentystycznym, zasypianie nad pacjentem, bez ponoszenia tego żadnych konsekwencji, dodam jeszcze scenę z wyrywaniem zęba w barze 🤦‍♀️).

10

Ech życie, czemuś takie okrutne i bezwzględne?! Film o zranionych ludziach, bezkompromisowo opisuje zmaganie się z problemami i nadwątlonymi relacjami. Jest w tym opowiadaniu jednak pewna nuta ironii, a nawet groteski, co jest niejako wentylem na rozładowanie nagromadzanych emocji. Genialnie zagrane – aktorsko i muzycznie. Niezapomniane i prawdziwe rozmowy w kuchni. Taki trochę bergmanowski obraz - sprynie wpleciony film "Fanny i Aleksander" oglądany podczas wigilii.

jaguar_65

10

Ten film osacza prawymi sierpowymi bez znieczulenia. Wyjście ze strefy komfortu gwarantowane. 3-godzinny (a w jakiś sposób żal, że się skończył) epos o nie-miłości (rodzinnej, międzyludzkiej, do siebie samego). Bdb aktorsko zagrany. ps. Może ukazuje prawdę o relacjach międzyludzkich bardziej niż chcielibyśmy to przyjąć do wiadomości? Bywa i może być inaczej. Co jednak tak naprawdę jest rzadkim ptakiem? Miłość czy nie-miłość?

Tygrysic

8

Życie jako opór wobec emocjonalnego rozkładu. Realizuje nerwicowe, rozbuchane strachy, ale to wcale nie oznacza, że jest niewiarygodny. Wzruszyłem się.

wiktoriapanm

Wiktoria Sobków

8

Pozwolę. Chciałem tylko Cię przytulić

Marcin Wieliczko

10

wielkie i jeszcze bardziej ciężkie

troll1234fw

6

Na wspólnej 3 godzinny miks odcinkow HIT

i_do_not_watch_trailers

i_do_not_watch_trailers

9

Trzy godziny i trzy minuty filmowej wariacji o niepoliczalnych obliczach umierania, prowadzonej na cienkiej linii między przystępnością i autorską autentycznością, równie lodowatej i bezwzględnej w obserwacjach jak Trylogia Hanekego. To jeden z najsmutniejszych filmów ostatnich lat, a jednak w ciemnych tonach rozpaczy pobrzmiewa swoiście smolisty humor, dający całości namiastkę ciepła, nadziei i przestrzeni na oddech - niczym żarzący się węgielek na lodzie. Może podczas napisów końcowych przyjdzie Ci ta sama myśl, co mi: im bardziej świat nie jest dobry, tym bardziej dbaj o to, by być dobrym dla siebie.

Chris_Sharma

8

Gdyby nie kieślowszczyny to dałbym 9

Mahadeva_filmweb

Mahadeva_filmweb

9

Jezu, jakie to było dobre.

alicjawkrainiezycia

Alicja Gładysz

7

umieranie w 100 odsłonach. mam wrażenie że pewnego dnia zrozumiem, dlaczego tacy jesteśmy

1
2
3
4
5
...

plakat filmu Zniknięcia

Zniknięcia

plakat filmu Dom pełen dynamitu

Dom pełen dynamitu

plakat filmu Ballada o drobnym karciarzu

Ballada o drobnym karciarzu

Zobacz popularne na VOD

plakat filmu Zniknięcia

Zniknięcia

plakat filmu Good Boy

Good Boy

plakat filmu Anioł stróż

Anioł stróż

Zobacz repertuar kin