Polityka i problemy społeczne. Nie przepadam za tego typu realizacjami, choć nie twierdzę, że nie są potrzebne. Niestety w filmach szukam czegoś innego. Nie paradokumentu. Szukam historii, traktujących człowieka bardziej indywidualnie.

O tym, że ludzie na całym świecie są tacy sami i takie same mają marzenia wiem od dawna. Tymczasem ostatnio ambitne filmy amerykańskie tylko tym się zajmują. Chociażby produkcje Eastwooda.

Być może amerykanom trzeba dopiero uzmysłowić, że po za Ameryką żyją ludzie, którzy wcale nie są diabłami rogatymi jak w mawiają im media. Że nie wszyscy arabowie to terroryści. A nawet ci którzy są terrorystami nie muszą być winni, bo każdego można otumanić i zmanipulować. Tak arabskiego nastolatka jak i amerykańskiego agenta.

Mimo, że nie lubię tych wielowątkowych, politycznych produkcji to muszę przyznać, że ?Syriana? i tak najbardziej mi się z nich podobała.

Wolę jednak filmy, które mnie czegoś uczą niż te które mnie ostrzegają lub straszą. ?Syriana? natomiast usiłuje mnie straszyć. Co będzie kiedy zabraknie ropy naftowej?

Amerykanie jeżdżący sześciolitrowymi samochodami mają się czego bać. A ja? Ja i tak za paliwo płacę fortunę. Dla mnie oczywiste jest, że świat już dawno powinien dojść do tego, że ropa naftowa powinna być zastąpiona czymś tańszym i ekologicznym. ?Syriana? jest więc filmem edukacyjnym dla amerykanów. To ich kraj w końcu jest największym konsumentem ropy naftowej.