Niestety masz rację. Ludzie okazujący bezinteresowną pomoc stali się tzw "frajerami", czyli niczym innym jak Lazzaro w filmie Rohrwacher. Dal mnie piękne kino z elementami onirycznej magii, aż się zdziwiłem, że współczesne kino made in Italy mogło wypuścić taką perełkę. Niestety równiez film mało zauważony, do Oscara przedstawiono przeciętnego "Dogmana", ale to chyba niezbyt hollywoodzka estetyka, więc też nie dziwię się Włochom. Szkoda, że dotarł pewnie do niewielkiej grupy odbiorców, bo film naprawdę wartościowy.

Wyszło na to, że świętego bez problemu można zabić, zostaje nierozpoznany przez tłum. Wychodzi na to, że tylko Watykan ma monopol na świętych, może ich ogłaszać, namaszczać, potem na kawałeczki rozparcelować i sprzedawać po parafiach aby tłumy mogły przez szkiełko pocałować chrząstkę tzw. świętego. Prawdziwego świętego nie można rozpoznać na ulicy...