No to ja się sprzeciwiam. Tym filmem Machulski przekonał mnie, że nadaje się tylko do komedii. Zupełnie niepotrzebnie zabrał się za coś poważniejszego.

zgadzam się z autorem tematu, genialny film

Ja zaś nie zgadzam się ani z jedną, ani z drugą skrajną opinią :).

Film jest na pewno wart obejrzenia: ze względu na temat, ze względu na scenografię, kostiumy, sceny zbiorowe, pieczołowitość w dopilnowaniu historycznego szczegółu, epokową autentyczność oraz dla kilku naprawdę dobrych ról. Ciekawie jest też zobaczyć Machulskiego w takiej odsłonie.

Jako fabuła, obraz ten jest jednak słaby -- oględnie mówiąc :). Jest to w gruncie rzeczy parada epizodów niepowiązanych w żadną narracyjną całość: przejazd wojsk, złapanie "szpiega", egzekucja, pogrom, postój, przejazd, bitwa, znowu przejazd, kolejny popas, i tak w kółko. Właściwie, minimalnym wysiłkiem, można byłoby przetasować te epizody i ułożyć je w prawie dowolnej kolejności, a spójność fabuły pozostałaby niemal ta sama. Oczywiście, trochę przesadzam; co ważniejsze, każdy z tych epizodów, nawet jeśli podobny z charakteru do poprzednich, w szczegółach jest odmienny i pozwala pokazać jakąś prawdę o powstaniu, ludziach, postawach, rzeczywistości. Wszystkie są w jakimś stopniu ciekawe i wszystkie zrealizowane zrealizowane z dużą starannością. Nie zmienia to jednak faktu, że dobry film potrzebuje dobrej opowieści, wyraźnie zarysowanej osi narracyjnej i wyrazistej postaci przewodniej (ew. kilku). Na tym polu Szwadron okrutnie kuleje -- dość powiedzieć, że główny bohater sprawia wrażenie postaci najwyżej drugoplanowej, a i kreacja Radosława Pazury w tej roli jest wątła i dość drewniana.

Niewątpliwie, na tle tandety i banału, jakie dominowały w polskiej kinematografii lat 90., jest to film wyjątkowy i stojący na bardzo wysokim poziomie. W kategoriach narracji fabularnej trudno go jednak ocenić wysoko. Aż dziw, że to właśnie Juliusz Machulski, którego kojarzymy z historiami dopiętymi w szczegółach i kompozycyjnie bliskimi doskonałości, zrealizował scenariusz tak luźny i meandrujący.

Genialne za 7. Puk, puk, jest tam kto?

Co w tym filmie ci się nie podobało?

Nie pamiętam. Przeciętny film, a niektóre jego komedie są świetne.

Zdecydowanie się zgadzam, polecam wszystkim zapoznanie się z tą tak bardzo mało znaną rodzimą produkcją. Od strony filmowej na wszelkich płaszczyznach zrealizowany jest co najmniej dobrze a do tego porusza nieporuszaną zbytnio kartę naszej historii. W sposób, wydaje się, konkretny i uczciwy, ale tu odsyłam do wypowiedzi forumowych osób znających się na tym temacie, łatwo odróżnić kto wie o czym pisze a kto tylko się wypowiada w kwestiach merytorycznych. ;)

Tak czy inaczej, z samego kinematograficznego punktu widzenia polecam gorąco.
To mały skandal że taki film utonął gdzieś w niepamięci zbiorowej, choćby kinomanów. A o tym że tak jest świadczy ledwo 2600 ocen jakie zebrał.

3 522 , troszkę się ruszyło, lecz nigdy nie będzie popularny. Sam trafiłem na niego przypadkiem, gdzieś mi się tam kiedyś przewijał, jednak nie obejrzałbym go zbyt szybko.

Przybijam się pod wypowiedzią

Tylko że później zajmował się już tylko komediami. Może jego tegoroczną książkę, "Wisząca małpa" można potraktować jako coś poważniejszego, lecz tam też jest sporo humoru.