Mnie też ta scena zmiażdżyła. W żadnym innym filmie, a widziałam ich wiele, nikt nie ukazał samotności w tak mistrzowski sposób.

Muzyka świetna jak i ta scena mnie bardzo wzruszyła.

Pieknie ujete.

Po co pisać coś takiego nie zastanawiąjąc się nawet, że się w ten sposób zdradza fabułę. Już abstrahując od faktu, że ta "opinia" jest tak rozbudowana, że nie znaczy zupełnie nic. Myśl kobieto.

To zdradza fabułę czy nie znaczy nic? Dobrze, że Ty myślisz. MĘŻCZYZNO. Jeśli każdą wypowiedź komentujesz w taki sposób, to szczerze współczuję. Musisz wieść strasznie nudne życie w tych Internetach.

Gratuluję umiejętności logicznego myślenia. Nie jestem zaskoczony, żegnam.

Typowi Polacy.

Pospolita Zuzanna.

:)

W tej scenie, każdy, kto w młodzieńczym wieku przeżył wielką, pierwszą fascynacje, odnajdzie samego siebie.

Twój wpis to idealne odzwierciedlenie tego co chciałabym powiedzieć. Nic dodać, nic ująć. :)

Mam dokładnie tak samo.

Mam tak samo piękny film o budzącym się uczuciu. No brak słów oglądam go już z 3 raz na cinemax

Piękny film, ale ta scena jest arcydziełem. Za nią samą podwyższam ocenę końcową z 8 na 9.

Ten film jest przepiękny. Wyjątkowy. Oglądałam dzisiaj drugi raz i kocham to jeszcze bardziej. Niesamowite emocje. Zamówiłam książki :)

*go

Piękne nawiązanie do Herklita, "things stay the same only by changing".

Heraklit wspomniany w filmie za arché uznawał ogień (żyje śmiercią tego, co spala).

Za wikipedią: "Niektórzy interpretatorzy filozofii Heraklita uważają, iż dlatego mędrzec uznał ogień za zasadę świata, bo dynamika tego żywiołu odzwierciedla obraz świata – jego ruch i dynamizm. Jednak procesem przemian kieruje logos – rozum. Logos jest utożsamiany z siłą kosmiczną – rozumem".

Piękne zakończenie w kontekście relacji między bohaterami.