no i co, doktorku?

okazuje się, że dwudziestoiluśtam letnia gościówa, chałupniczymi metodami pandemicznymi na frankensteina albo na cormana, tworzy bardziej ufilmofrajdowionego Harleya The Joqueera niż rozkminiający paranoję obopólną udzieloną sprawca zamięszania wespół w zespół i pospołu z phoenixem i gagą.

brawo!

może i efekciarstwo - od wielorakich ekspozycji można dostać sporej zadyszki - ale błyskotliwe efekciarstwo, rączka wprawna, styl papuzi, karnawałowo-kalejdoskopowy, o rozlicznych właściwościach wysoce psychoaktywnych.

bravissimo!

duchowych wymiarów psychiki, jak również spektakularnych odkryć dotyczących sfer pozaosobowych, nie ma i nie będzie, ale osobowych nie zabraknie.

autor! autor!

seksualne przebudzenia chłopców kontemplujących nasutniki vala kilmera z Batmana Forevera, jako naoczny bo kinowy świadek praktyk owych niecnych a bluźnierczych z pamiętnych a słonecznych wakacji roku pańskiego tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątego piątego, osobiście potwierdzam.

no, i am nicole kidman!