Nagrodzony Złotą Palmą na 74. festiwalu w Cannes film Julii Ducournau zaczyna się od emocjonalnej eksplozji, po której napięcie nieustanie rośnie – aż do ostatniej sekundy tej zdumiewającej, atakującej wszystkie zmysły historii. "Titane" rozsadza ekran: demolując granice gatunków, włamując się do męskich filmowych fantazji, przebijając – ostrym szpikulcem, który wsuwa później we włosy – balony naszych oczekiwań. Alexia (Agathe Rousselle), posiadaczka tytanowych płytek, złych wspomnień i niezwykle ponętnego ciała, które nie ulega korozji, nie pozwala się lubić i nie daje się nie kochać. Jej życie jest jak rajd Paryż-Dakar: rozpaczliwie walczysz o przetrwanie i nigdy nie wiesz co będzie za zakrętem. Może baśń? Może horror? Melodramat? Feministyczna przypowieść o wewnętrznej przemianie? Choć wydaje się to niemożliwe, w "Titane" spotyka się wyobraźnia Davida Cronenberga, Luca Bessona i Claire Denis. Ducournau bezbłędnie łączy pozornie odległe stylistyki i światy, które tańczą, jak im zagra – na dyskotece w remizie.

Ta historia nie mogłaby wydarzyć się naprawdę. Dziewczynka imieniem Alexia jest ofiarą wypadku samochodowego, w wyniku którego w jej głowę zostaje wszczepiona tytanowa płytka. Lata później dorosła już dziewczyna rozpala do czerwoności toksycznych facetów podziwiających jej wijące się na pięknych samochodach półnagie ciało. Coś jest z nią nie tak – jej wewnętrzne pęknięcie popycha ją do prowadzenia ryzykownych gier z mężczyznami i maszynami, które prowadzą tylko i wyłącznie do orgii przemocy. W pewnej chwili posuwa się za daleko w swych dążeniach, żeby przekroczyć wszystkie granice i znaleźć za nimi prawdziwą siebie. Musi uciekać do innego świata, by spróbować zbudować tam samą siebie od nowa. Szpecąca Alexię tytanowa płytka pomaga jej w metamorfozie – dziewczyna zaczyna podszywać się pod zaginionego lata wcześniej syna kapitana lokalnej straży pożarnej. To układ, który pasuje im obojgu – ona ma dom, podstawę do nowej autokreacji, on zaś złudzenie, że odzyskał utraconą dawno temu cząstkę siebie. Czy ta dwójka złamanych ludzi będzie w stanie wzajemnie się uszczęśliwić?

Alexia miała wypadek samochodowy. Zostały jej po nim tytanowa płytka w skroni i neurologiczne komplikacje. Teraz Alexia uprawia erotyczny taniec na maskach cadillaków i morduje ludzi. Gdy policja zaczyna deptać jej po piętach, zmienia tożsamość. Podaje się za zaginionego syna niejakiego Vincenta, kapitana straży pożarnej.