Niestety, druga część nie jest już tak dobra jak pierwsza. Jeśli oszałamia się widza pojedynkami robotów przez 2,5 godziny, to ten czuje się jak po jakimś seansie z Megagodzillą i po prostu najzwyczajniej w świecie zaczyna się nudzić i ziewać. Autorzy filmu mieli materiał przynajmniej na dwie części, ale, niestety, postanowili go, na swoje i widza nieszczęście, upchnąć w jednej, stąd wspomniane wyżej znużenie. Shia LeBoeuf (nie widziałem bardziej zakręconego imienia i nazwiska) brawurowy, podobnie jak w części pierwszej, laska niezła, Torturro śmieszny. Bardzo dobra muzyka i doskonałe efekty specjalne, ale, jeszcze raz powtarzam, za dużo tego, jak na jeden raz. Spróbujcie przez tydzień jeść na obiad kawałek tortu, a zrozumiecie, o czym piszę. Poza tym za dużo akcji w tym filmie dzieje się w świecie robotów, a za mało w świecie ludzi. W części pierwszej te proporcje były odwrotne, dlatego lepiej się ją oglądało. Więcej było sytuacji humorystycznych. W „Zemście...” w ciągu całego seansu w kinie wybuchły zaledwie trzy soczyste salwy śmiechu, a to zdecydowanie za mało. Tematyka jest w końcu bzdurna, więc można by atmosferę częściej rozładowywać humorem, niekoniecznie niezamierzonym.