Jestem świeżo po obejrzeniu i jakoś średnio przemawia do mnie to dzieło. Na pytanie kto wysyłał kasety odpowiedzi jest raczej jasna, że był to ten smagły adoptowany brat głównego bohatera albo jego syn. Pozostaje jeszcze druga opcja czyli główny bohater, ale po co niby miałby to robić?
Z całego filmu i tak same taśmy były raczej drugorzędnym tematem bo na pierwszy plan miało wybijać się przesłanie które mówi że "Nie możemy zapomnieć o błędach młodość a ich konsekwencje i tak do nas wrócą". Jakby to było cokolwiek odkrywczego. Nie wiem gdzie doszukiwać się tutaj geniuszu ale mnie ten film nie porwał.