hm, wciąż myślę nad oceną moze masz racje zbyt niska(sądze ze 6-7 jest odpowiednie) masz też racje ze miłość, przypadkowe spotkania, poszukiwanie że to też jest coś co każdy chciałby przeżyć, racja że gdy racjonalizm wchodzi w gre - emocje są żadne, a gdy coś zakłuca życiową ścieżkę jak grom z nieba jest piękne i prawdziwe - bo niezrozumiałe szczególnie gdy jest się młodym
ale nie do końca aż tak niezrozumiałe - wybrał miłośc bo mu nie wyszło(może tego nie rozumiał ale jego podświadomość wybrała za niego) - nie czarujmy się miłość można zrozumieć i oni prawdopodobnie by zrozumieli - po latach
wybrał inne życie na pocieszenie wmawiając sobie że wybrał a nie podporządkował się wyborcom, dlatego nie potrafie pokochać tego filmu i zamknąć oczy na jego banalność

aczkolwiek mineło pół roku, a w zasadzie półtora, a ja nadal myśle, o dziewczynie prawdopodobnie w Twoim wieku(rocznik 94) i właśnie to jest jeden z problemów - wtedy to zresztą powstał uwielbiony Sigur Rós który znam dzięki niej, wciąż słucham Podsiadłego i wciąż nieracjonalnie o tym myśle, omijam szerokim łukiem myśli o koncercie Muse i wspomnienie wiadomości, ale wciąż mam w głowie to jedno spojrzenie i uśmiech po koncercie The National, zakapturzoną - wiedziałem że to ona, ale miałem nadzieje że to ona mnie znajdzie, że nie będe natrętem który coś chciał nie do końca wiedział co, że ktoś wybierze "te dzwi" nie pod statułą wolności ale pod diabelskim młynem, pogoń jak w Editorsach http://www.youtube.com/watch?v=Wq4tyDRhU_4&noredirect=1 żeby ją tam wreszcie odnaleźć wśród kilku tysięcznego tłumu i natrętna myśl że albo ona albo żadna pakując się znowu w powtórkę z rozrywki
bo przecież to już kiedyś było kilka lat temu..
czasami odpływam w nierealny świat i faktycznie spoglądając na pewne sprawy z punktu widzenia młodego człowieka - jest pięknie a nie banalnie, ale myśle że ten film jest wyłącznie dla młodych ludzi,
zestarzałem się i nie potrafię bezmyślnie patrzeć na tego typu filmy "mój ci on" "moja ci ona" - jejku pocałowali się i już przepadli...
bo jednak to bardziej skomplikowane

nawet jeśli można zrozumieć, że z jakiegoś powodu wciąż wyszukuje się tego niepowtarzalnego spotkania,
nawet jeśli zrozumieć że jest to ucieczka od codzienności podniesienia się
piękne w tym filmie jest to że oni oboje postawieni są przed podobnym wyborem, oni oboje chcieli by zapomnieć ale nie potrafią

a może jednak tragiczne? obsesja to jednak niszcząca siła, jeśli niszcząca to nie można nazwać ją piękną

Tak wielkie rozmyślania na temat tego filmu mnie nie dotknęły :D Pozwoliłam się ponieść emocjom i dla mnie to jest wystarczające by film był "jakiś" a nie pusty.