Film aż kipi od namiętności, a wątki, mimo, że z pozoru zupełnie wyeksploatowane są wciąż jak najbardziej aktualne - kobieta rozbijająca męskie przyjaźnie, brudna polityka, napięcia pomiędzy ojcem a synami czy raczej pomiędzy doświadczeniem wieku średniego a młodzieńczym idealizmem. a do tego miłość wielka i czysta oraz śmierć która chodzi za Tristanem krok w krok. A na koniec, jak przystało na grecki dramat, wielka katharsis! Fabuła nie goni jak oszalała, a raczej płynie spokojnie niczym wielka rzeka i można się napawać do woli wspaniałościami krajobrazu Montany czy urodą Julii Ormond. Aktorzy grają znakomicie (szczególnie mi się podobał Brand Pitt i Anthony Hopkins oraz oczywiście Julia Ormond którą zawsze ceniłem za całokształt/ciałokztałt ale nie tylko, bo i za niewątpliwy talent aktorski) Do tego dodać trzeba wspaniałą muzykę (James Horner z zasady nie zawodzi!) i indiański mistycyzm. To jeden z tych filmów które dowodzą niezbicie, że wynalazek dwóch braci ze słodkiej Francji miał bardzo głęboki sens.
10/10 i serduszko