Mnie najbardziej Burtonowskiego Eda Wooda przypominał finał imprezki u Calanthe (wystawnej jak w akademiku za moich czasów). Wiedźmin i inni musieli się sami przerzucić przez stoły lub skoczyć na ściany, zmieceni telekinetycznym talentem Pavetty.
Inna sprawa to sam zamek i inne obiekty z widocznymi renowacjami dwudziestowiecznymi.
Plan 9 z Kosmosu jednak był lepszy (!)

Przyznam się, że nie obejrzałam całego, ale nie miałam siły na to patrzeć.

Rzeczywiście, ciężko. Ja obejrzałem wczoraj drugi raz (byłem w kinie w 2001 r.), ale trzeci raz już nie zdołam.

Gdyby Jim Henson żył to by zrobił ładniejszego smoka. Dla mnie w tym filmie było więcej kobiecych piersi niż potworów, zero klimatu fantasy. To o czym napisałeś to absolutna racja!

Tylko Żebrowskiego szkoda, nie wiem w sumie dlaczego.

bo Żebrowski w tym nieudanym przedsięwzieciu po prostu lśnił

No tak w miarę.

A pamiętacie tego małego smoka w trawie? Jakby ktoś ciągnął misia za sznurek to by było chyba ciekawiej. Mnie ta scena rozbawiła do łez! :)

Że-na-da, niestety.

Ale się uśmiałem czytając powyższe komentarze. Oczywiście to wszystko prawda. Kiedy oglądałem film starałem się zachować powagę i 'łykać" wszystko, co podawali mi twórcy filmu, ale teraz po paru dniach od seansu, jak czytam wasze wypowiedzi, to płacze ze śmiechu. Bo faktycznie film niezamierzenie bardzo śmieszny był.
Imprezka u Calanthe, miś na sznurku... Hahaha!

Walka z jakimiś lianami była najlepsza http://www.youtube.com/watch?v=4ZbLFXqhbQM

Ed Wood powstydziłby się chyba takiego filmu ;)

;)

Przynajmniej jakoś kleił fabułę od A do Z. I kochał kino. Bromski go chyba nienawidzi ;)

Święta prawda ;)