Olbrzymich rozmiarów aligator przypuszcza atak na położony w afrykańskiej głuszy kurort - typowy włoski kicz, w którym specjalizowała się kinematografia z Półwyspu Apenińskiego w latach 70- i 80-ych. Od reszty podobnych produkcji odróżnia go jedynie obecność Barbary Bach, czyli najpiękniejszej spośród dziewczyn Bonda. Cała reszta to sztampa pełną gębą: fabuła nie dość, że schematyczna, to jeszcze pełna idiotyzmów, aktorzy wyraźnie znużeni życiem, zaś tytułowa bestia to tandetnie wykonana makieta, która jest równie groźna, co ponton, z którego ktoś spuścił powietrze. Końcowe sekwencje z udziałem "grande caimano" (też macie wrażenie, że po włosku wszystko brzmi jak tytuły papieskie?) są doprawdy pocieszne, ale nawet one nie są w stanie przepędzić ekranowej nudy. Sergio Martino, znany m.in. jako twórca udanego skądinąd giallo "Torso" czy "Mountain of the Cannibal God", udowadnia tutaj, że poczęcie gniota całkiem serio to dla niego bułka z masłem (pastą?). Dodatkowa gwiazdka za udział pamiętnej major Amasowej, jednak i tak żałość bierze, gdy pomyśleć, że kobieta o takiej urodzie zmuszona była z braku propozycji występować w tego typu koszmarkach.