Film doskonale oddający ducha niskobudżetowych horrorów klasy B z lat 80-tych. Basket Case jest do bólu kiczowaty. Choć reżyser niekiedy świadomie wywołuje śmiech u widza, to jednak są też momenty, które śmieszą zapewne pomimo braku takiego zamierzenia. Efekty specjalne są niezłe tylko wtedy, gdy potworek z tytułowego wiklinowego koszyka nie porusza się. Kiedy tylko widzimy go w całej okazałości idącego gdzieś lub goniącego ofiarę, wtedy można tylko popatrzeć na to z politowaniem. Gra aktorska jest momentami rażąco nieudolna, w filmie nie brak też dziwnych, niedorzecznych sytuacji. Mimo wszystkich wad typowych dla kina klasy B, film ogląda się całkiem przyjemnie. Sam pomysł jest oryginalny, scenariusz jest jednym z najlepszych elementów tego horroru. Zakończenie dość oczywiste, a jednak solidnie zrealizowane stanowi niezłą puentę. Spodobać się może muzyka. Bez wątpienia jest też specyficzny klimat... cóż, Basket Case niewątpliwie ma swój urok. Urok, który powinni pokochać fani horroru lat 80-tych. Moja ocena: 6/10.