U mnie również taka interpretacja wysunęła się na pierwszy plan. Mnie najbardziej poruszyła kwestia wolnego wyboru, jaki zostawiła swoim dzieciom w kwestii ich przyszłości - nie narzucając żadnej opcji, nie manipulując, po prostu wspierając. I samo dojrzewanie Hany, droga do samodzielności, mi zaimponowały. (http://filmynakanapie.blogspot.com/2014/09/wilcze-dzieci-2012.html wpis u mnie na blogu, bez spojlerów)

Ja jestem z kolei laikiem, jeśli chodzi o anime, mógłbyś mi napisać w paru zdaniach na temat znaczenia wilka dla japońskiej kultury?

Bardzo fajna recenzyjka. Na pewno zajrzę na twojego bloga od czasu do czasu. :)

Myślę, że podstawowe informacje dostarczy Wikipedia: http://pl.wikipedia.org/wiki/Wilk_w_kulturze#Japonia , zaś od siebie dodam, że w Kraju Kwitnącej Wiśni wciąż wierzy się, że rodzime gatunki wilków (inne od tego, którego bohaterowie widzieli w klatce) żyją na wolności i przeżyły dzięki swoim nadprzyrodzonym zdolnościom. W ten sposób też ukrywają się przed człowiekiem, który ranił je i doprowadził niemal do wyniszczenia ich gatunku. Często też pojawia się motyw zmiennokształtnych wilków, którzy pod ludzką skórą chowają wilczą duszę (poniekąd tak jest też i tu), a także motyw wilków podróżników, tułaczy, którzy szukają swojego raju.

dzięki!

bardzo ciekawy motyw wilka-strażnika ludzi, którzy chroni ich uprawy oraz ostrzega przed niebezpieczeństwem oraz dzielenia się z wilkami świątecznym jedzeniem

Mniej więcej do połowy filmu byłam zdania, że "wilczy" element możnaby po prostu wyrzucić i właśnie zostawić historię o tym, jak kobieta staje się silna dla swoich dzieci. Ale ostatecznie dochodzi wątek Ame, odkrywanie własnej natury i szukanie swojego miejsca na ziemi.

Też chętnie dowiem się czegoś o wilkach w japońskiej kulturze... Przepraszam, jestem leniem i nie chce mi się googlować. ;)

motyw wilka jest po to aby hana miałą problem z dziećmi po zatym daje to dużo do popisu dla harakterów dzieci

Ja tez to tak odebralam. To studiom pieknego, madrego macierzynstwa pelnego poswiecen i milosci ale mysle tez studium ksztaltowania sie osobowosci mlodego czlowieja, mysle o dorastaniu dzieci, ich problemach w okresie dojrzewania i wreszcie ksztalowania sie osobowosci. Piekna scena kiedy matka pozwala dziecku byc soba, wybrac zycie wilka. Uplakalam sie bardzo ze wzruszenia a potem usciskalam swoja corke

Ja odebrałam motyw wilka bardzo alegorycznie, jako metaforę dla swego rodzaju "inności" i zawieszenia między dwoma różnymi światami. Ojciec mógł równie dobrze być np Amerykaninem, a dzieci mogły być wyobcowane i traktowane jako w pewien sposób obce w swoim kraju (wyglądające inaczej, mówiące częściowo w innym języku), a dorastając każde z dzieci wybrało inną kulturę - córka została w kraju, a syn wyjechał. Zresztą mogłaby to być "inność" dowolnego rodzaju, na przykład religijna.

Dla mnie to studium trudnego macierzyństwa samotnej kobiety oraz dorastania i wychowania dzieci, a także poszukiwania swojej tożsamości. Film na pewno wyłamuje się ze znanych schematów i jest godny polecenia. Jednak Ame okazał się dupkiem opuszczając nagle dom bez słowa i decydując się po prostu zacząć życie wilka, po czym matka godzinami szukała go w lesie pomimo burzy (w sumie matka lepiej by postąpiła, gdyby pojechała do szkoły po córkę i poczekała, aż Ame sam wróci do domu. Doceniam jej troskę, determinację i wysiłek i szanuje ją za nie, ale akurat tutaj one były nierozsądne).
Ame zawsze był cichy, małomówny i generalnie tajemniczy, jednak jego radykalne zerwanie z matką i siostrą i w ogóle człowieczeństwem były wręcz absurdalne. To w sumie jedyne, co mi się nie podobało w "Wilczych dzieciach". Cała reszta jest naprawdę świetna.